Nis en nimbus

[p. 47]

Sinte Lucia.

Lucia Maagd, die Christus had verkozen,
wier bruiloftsdag verjaart;
aanschouw: hoe hemelsch zij mag blozen
nu onder 't wijn-rood lampion
van een zéér schoone, eeuwenoude avondzon
God zelve Lucia in een gondel vaart!

Haar vroom chronist en ooggetuige wel
verhaalt: hoe een tyran haar wou begeeren
en hoe zij in de kracht des Heeren
- zijn sterke, onaanvechtbre citadel -
wist keer op keer 't onzalig vuur te weren;
en telkens op het heetste van 't gevecht
sprong aan haar zijde een groote Engel recht
tot schutsscherm van haar eere.

Zij viel te Syracuse door het zwaard:
het staat van haar geschreven;
en zoo Venetië haar asch bewaart
is, heel de wereld door, haar roem bewaard gebleven,
haar kuisch, standvastig leven,
haar dood, haar hemelvaart:
want als een duif heeft zich haar ziel verheven
door héél een stad verbijsterd nagestaard.

Dit alles mag ons groote vreugde geven
en liederen en zuivere guitaren
nu Sancta Lucia, met bloemen in de haren,
in God ter bruiloft vaart.

[p. 48]