Kleine liederen van dood en leven

[p. 77]

[O, daar is geen verzoening bij u, Dood,]

O, daar is geen verzoening bij u, Dood,
En geen ontkomen! - uur aan uur
Voel ik uw vingers en uw vuur.
In mijnen hals en proef u in mijn brood;
Gij kent geen vreugde en geen verlangen.
O, stugge vogelaar, geen spijt,
Die in uw kille hand dit bange
Bloedwarme leven houdt gevangen
En hoe 't zich weert of bijt:

Uw bloed wordt nimmer warm, o Dood -

Uw hand wordt nimmer rood!

En, daar is geen ontkomen, al den duur
Klemt gij mij vaster, o meedoogenlooze!
En 'k ruik uw adem kranker in de rozen
En reeds uw geur in alle bloemen zuur.