Kleine liederen van dood en leven

[p. 34]

[Zie! bleek van dood en doen bekropen:]

Zie! bleek van dood en doen bekropen:
Een man bond Gods sandalen aan
Om alle paden recht te lopen
En bulten tot een effen baan

Voor Hem in wien hij nu of later
Den Bruidegom herkennen zal
En zich verblijden bij het water
Als hij zijn stem verneemt in 't dal;

De winden branden in zijn haren,
Met wildernis is hij gevoed,
Zijn blik, als die van adelaren,
Meet hemel, dal en watervloed -

En langs hem trekken, grijs van boete,
De scharen zwijgend door den stroom
En stijgen als gewassen stoeten
Hun Herder tegemoet: hun Droom.