Eiland der eenzamen (gevangenisgedichten 1943-1944)

[p. 33]

Bij 't vuur

EEN dapper man voorwaar! staat daar bij 't vuur
En laat zich door een dienstmaagd ringelooren;
Van veel verdriet draagt zijn gelaat de sporen
En dieper wordt het uur....
En andermaal komt hem een dienstmaagd storen:
Ook gij! ook gij! Hij vloekt en hij kijkt zuur,
En wil van God noch Galilea hooren
En keert zijn gram gelaat ten muur.
Dàn, uit het woest getier der bende rond het vuur,
Treedt plots een lange soldenier naar voren
Die door een zuur gezicht zich niet laat paaien
En spreekt: (en toont zijn oor) zie hìer,
Dit oor, door jou zoo links geschoren,
Zal jou nog tranen kosten, bruur....
En nu? laat nù de haan maar kraaien!