Dat is dan zeven gulden vijftig, zal ik de masseuse maar dadelijk roepen?
Het volgend moment lag ik op een bank, terwijl een dame met haar vuisten hard op m'n rug sloeg. Goed dat u gekomen bent, zei ze hijgend van inspanning. Het werd hoog tijd. Hier en hier en hier vooral. Ze sloeg en stompte.
Acht gulden veertig, zei ze, na een laatste rechtsonder. Maar hierzo... ze porde ergens tussen mijn ribben - hierzo zit het niet goed. Daar moet u iets aan doen, mevrouw. U kunt het beste naar een goede orthopaedist gaan. Voelt u wel? Daar! Au!
Ziet u! Daar moet u iets aan doen!
Ik ging naar de orthopaedist en dat kostte vijftien gulden, maar toen hij het had bekeken, zei hij: U zult daar toch iets aan moeten doen.
Wat dan? vroeg ik angstig.
Ik stel voor dat u eens naar een internist gaat, mevrouw.
Ik ging naar een internist, waar ik veertien malen moest terug komen voor hij besloot om maar niet tot bestraling over te gaan. Het was overigens maar tien gulden per visite.
En toch geloof ik dat het meer psychisch is, zei de internist. Ik weet een uitstekende psychiater voor U. Hij gaf me het adres en zei: Gaat u er vooral heen, mevrouw, want heus, U moet er iets aan doen.
De psychiater was een erg aardige man. Hij zei, toen ik er een half jaar dagelijks was geweest: Ik geloof niet dat U een volledige analyse nodig hebt; een psychische therapie is voldoende. Ik