De kikker die zichzelf opblies en andere Middeleeuwse fabels

[p. 75]

De haan en de kostbare steen

Een haan, scharrelend in de mest, vond bij toeval een kostbare steen en zei: ‘Waarom vind ik een ding dat zo edel en exquis is? Als een juwelier dit had gevonden, dan zou geen wezen op aarde gelukkiger zijn dan hij! Want hij zou de prijs en de waarde kennen. Ik zal er geen profijt van hebben, dus ik acht hem niet veel waard. Ik zou beslist liever een korrel haver hebben dan alle kostbare stenen van de wereld.’

De moraal

Lees voor de kostbare steen: kennis en wijsheid, voor de haan: de domme en begerende mens. De dwazen houden niet van kennis of wijsheid, omdat ze te dom zijn om haar in de praktijk te brengen. Dat geldt ook voor de mensen die aardse genoegens najagen, voor wie alleen het genot dierbaar is.