Licht in den rook

verantwoording

gebruikt exemplaar

exemplaar Theologische Universiteit van de Gereformeerde Kerken in Nederland te Kampen

 

algemene opmerkingen

Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Licht in den rook (derde druk) van K. Schilder uit 1951.

 

redactionele ingrepen

Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (p. 2, 4, 6, 30, 58, 68, 78, 96, 106, 116, 124, 214, 224, 246, 256, 262, 274, 298, 306, 314, 324, 342 en 364) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.

 

[pagina 1]

LICHT IN DE ROOK

 

[pagina 3]

LICHT IN DE ROOK

door

Dr K. SCHILDER

derde druk

naamloze vennootschap w.d. meinema - delft

 

[pagina 365]

Inhoud

		Blz.
I.	OUD EN JONG IN VROEGER EEUW	7
Een nieuwe lente om een oud geluid, 8 - Een crisis van suggesties en suggesties van: crisis, 9 - Conflict van gelijkgezinden, tweedracht van eendrachtigen, 10 - Geen uiting van formalisme, doch prophylaxe ertegen, 11 - De custos calendarius geen bij voorbaat afwijsbare figuur, 12 - Reformatoren tussen zuiveringstribunaal en ‘Perzische Poort’, 13 - De ‘Sarezer's’ niet bij voorbaat te disqualificeren, 14 - Bethel naar Jeruzalem; de priester met assyrisch vrijgeleide, 15 - 't Verbod van 't zure-druiven-stroeve-tanden-spreekwoord is generaal! 16 - De creditzijde van het paspoort der gedeputeerden, 17 - Geschrei uit plicht gelukt niet licht, 18 - Babel-Bethel-Jeruzalem in antithese en synthese, 19 - Continu gebod en ogenblikkelijk parool, 20 - De profeet in arbeid om het corpus Christi, 21 - Woordprofetie breekt persoonscultus en partijzucht, 22 - Vasten vanwége 't vasten, wenen óver 't wenen, 23 - Critiek en paraenese voor beide groepen, 24 - Wie altoos vast, vast nooit; wie vasten kan, kan éten, 25 - ‘Zelus’ als ‘ijver-met-verstand’, niet als zelotendrift, 26 - Datums met dúbbele rouwrand,...en toch: géén ‘anhypostaton’, 27 - Cumulatie van ‘gedenkdagen’ - maar géén ‘gedenken’, 28 - Christus en de verlossing van ‘heel Israël’ (Rom. 1126), 29
II.	VLUCHTEN EN VLIEGEN	31
De zwakke ‘vrouw’ met slechts één ‘arsen’, 32 - Onze ‘sacs et parchemins’ - Gods ‘high ways’, 33 - Pinkster-aporie en Pinkster-euporie, 34 - ‘Idioten’ van ‘déze wereld’ worden ‘liturgen’-van-God, 35 - Karikatuurbeelden: idiotitis' dan wel ‘liturgitis’, 36 - Conscriptie van Pro-Rege-roepers; verovering van ‘niemandsland’, 37 - Het ‘wonderbeeld’ (Schaepman), 38
III.	VLAMMEN DES HEREN	39
Het doek van 1 Cor. 13 uit de lijst gehaald, 40 - Geen ‘letters’, doch ‘tekens’ op de krans der ‘Liefde’, 41 - Profeet op boerenbruiloft, geen troubadour bij een filosofensymposion, 42 - Het punt-van-vergelijking: kràcht (‘nova creatie’), 43 - Geen ‘elementair’ wezen, doch overhéérsend geweld bedoeld, 44 - Geen ‘ingrediënt’, doch ingressie-macht op Karmel, 45 - Niet met onze hand gemaakt, niet in onze hand gelegd, 46 - Jahwe insuperabel, - ook als ‘Vlammenwerper’, 47 - Liefde legt Woord-verband, geen nood-verbandjes, 48
IV.	HELLEGROET EN HEMELGROET	49
‘Vijanden’ en ‘babylónische vrienden’ uit de ‘onrechtvaardige Mammon’, 50 - In ‘Mammons-synagoge’ worden voormalige ‘vrienden’ tenslotte vijanden, 51 - In Christus' congregatie worden eertijds zwakken ‘diaken’ van hún ‘diaken’, 52 - Diaken-van-responsie, - onbekende figuur in Mammon's overschot, 53 - Niet óns gedenken van doden, doch hún gedenken van ons: ‘hoogste liefdedaad’, 54 - ‘Vrienden maken’, - niet uit ‘anhypostatisch’ materiaal, 55 - ‘Chrisma’ en ‘charisma’ in de ‘Christus-congregatie’, 56 - Titus-Paulus hier, Paulus-Titus ginds, 57
V.	LIEFHEBBEN EN HATEN EN WETEN	59
Liefde- en haatgeschiedenis, en...de knechtelijke dan wel vrije wil, 60 - Twijfel aan zelfgetrokken horoscoop, aan zelfgetekende testproof, 61 - Gods liefde, - onmededeelbare ‘eigenschap’, reeds in haar objectskeuze, 62 - Michal-David-Salomo-Simon, en een ‘getuigen-wòlk’, 63 - Geen fatalisten-conclusie, doch practisch ge-

 

 

[pagina 366]

		Blz.
loofssyllogisme, 64 - Het wéten van ‘niet-weten’ èn: 't gelóvig weten’, 65 - Het ‘kinderlijke’ wordt hier niet ‘kinds’, 66 - Een weten, dat niet wacht op statistieken of kronieken, 67
VI.	RUSTIG TOEZIEN	69
Caesuur is nodig voor het weten: ‘mijn Spreker houdt zich in’, 70 - Jesaja's ‘psalm’ pendant van Ps. 19 (cf. Rom. 1018), 71 - Permissie (Assur over Israël, Jes. 18), en geen missie (Israël naar Assur. Ps. 19, Rom. 10), 72 - Na stilte-zonder-psalm de psalm-van-stilte: na zwijgen Wóórd, 73 - Geen zwijgen van goddelijke ‘wezens-’ of ‘natuur-noodwendigheid’, 74 - Ook Gods zwijgen is wèrkzaam; Zijn ‘permissie’ (bl. 72) is actief, 75 - Zwijgen: emissie van rijpingskracht, 76 - De stilte is supersonisch, maar niet die psálm-van-stilte, 77
VII.	WANDELEN MET GOD	79
Henoch in onze meditaties: standaardtype-meditator, 80 - ‘Wandelen’-met-God, - heel anders dan ‘peripateticus’-wezen, 81 - In de perféctie thans nog een ‘adunaton’, 82 - Synthese en antithese; ireniek en polemiek, 83 - Vernieuwing, - als messiaanse daad, maar ook als eigen dagorder, 84 - Tweeërlei ‘zevende-van-Adam’ en tweeërlei ‘community’, 85 - Prae-sacramenteel ‘onderscheiden’ en ‘oordeel-eten-en-drinken’, 86
VIII.	DES NACHTS ONDERZOCHT	87
‘Ahasveros’ en ‘Henochs’ nachtelijke monologen, 88 - Niet-gelovig zelfonderzoek iets anders dan gelóvige zelftóetsing, 89 - Onze boekhouding en Gods Boek; onze rekening en Gods tóe-rekening, 90 - Boekhouding geen geloofssuspensie; ‘batig saldo’ niet het ‘Bate-Saldo’, 91 - Geen ‘nachtelijk bezoek’, doch tóetsing naar de wet, 92 - Ook voor labiele anamnese garantie uit stabiel geloofsdepositum, 93 - 't Bij dag gebouwde practisch syllogisme tàrt zelfs de monologen van de nacht, 94 - Geen practisch syllogisme gronde zich in zichzelf, 95
IX.	SUBJECT EN PRAEDICAAT IN HET GEBED	97
Ook de magisters van 't collegium logicum in aporie, 98 - Het assurantie-nomen: ‘Petra’, ‘Hypostase’, 99 - Ontleding van het ‘derde-van-de-vergelijking’ compromitteert haar serie, 100 - Perfectum praesens, ‘Mobiele Rots’, - durft dat paradox zich aan?, 101 - 't Conflict van de béélden-van-ons betekent géén conflict van de záken-in-God, 102 - Onze Petra: vàst als dood graniet, lòs als levend water, 103 - Ons Asyl komt zijn toevlucht-nemers hálen en dirigeren, 104 - Het laatst-en-eerst asyl: de Aangesprokene van 't ‘Pater noster’, 105
X.	EIGEN BEELDSPRAAK IN HET GEBED	107
Homunculus als beeldend architect kan niet zonder Angelus Interpres, 108 - De beeldspraak der kinderen conformeert zich aan die van Vader, 109 - Ook in poëtische zelfbeschrijving krijgt God-Poëet van onzentwege praedicaten, 110 - Baren-van-Jahwè: blokkeert Jahwe dan zèlf het Pelgrimspad? 111 - De phrase van de stormen is dezelfde; de páraphrase, dié verschilt, 112 - De paraphrase al te dikwijls subjectief bepaald, 113 - Geen ongeremde zelfexpressie; veeleer: zelfinterruptie bij de monoloog 114 - 't Impressionistisch schilderstuk terwille van het Woord versneden, 115
XI.	HYPERBOOL IN HET GEBED	117
De hyperbool in verachting bij de aristotelicus, 118 - Aristotelische dilemmatiek hier onbevoegd tot meespreken, 119 - Niet ‘het derde’ ‘vàn een vergelijking, doch ‘de Derde’ ‘in’ het Dráma, 120 - Niet in het vàk van de ‘verklaarders’, doch in het vlàk van de ‘verstaanders’, 121 - Het gramma van Gods ‘eenvoud’ wordt de grammaticus te machtig, 122 - De ‘totus Deus’ met het ‘totum Dei’, 123
XII.	COHORTATIEVEN IN HET GEBED	125
Cohortatieven-van-binnen gebonden aan jussieven-van-buiten, 126 - De orde jussief-cohortatief afhankelijk van openbaring en genade, 127 - Paraclese-jussieven en hun geweld (het wáárom' van Jes. 4027 èn van Ps. 4210, 6, 12), 128 - Christus soms: ‘wat zal Ik zeggen?’ - Christen vaak; ‘ik wil zeggen’, 129 - Salto vivace, 130

 

 

[pagina 367]

		Blz.
XIII.	OVERWINNING IN HET GEBED	131
Critiek op Gòds gedrag wijkt voor critiek op éigen beklag, 132 - ‘Waarom?’ als stopteken; ‘amen’ als starting point, 133 - Overwinning, náár, thans bijdrage tòt: de ‘geloofsanalogie’, 134 - Overwinning, - maar nog met intermitterend licht, 135 - Het overwinnend ‘daarom’ en het borgtochtelijk’ waarom?’ 136
XIV.	DANIELS BELONING	137
Profetie, een imponderabile; loon, een ponderabile, 138 - ‘Voorspeller’ of profeet? ‘Chiffreschriftlezer’ of scriptor-anagnost van Jahwe? 139 - De ideogrammenlezer beurt meer dan dertig zilverlingen, en tòch..., 140 - Honorering op naam van ‘contact-met-goden-man’, niet van Jahwe's profeet, 141 - Ontcijferingsdienst gehonoreerd; Woorddienst genegeerd: laatste balanspost, 142 - Daniël, gegroet door het vrijwilligerslegioen der eigenmachtigheid, 143 - Reproductie hoofdzaak, 't geproduceerde bijzaak, 144 - De akrobaat-van-de-geest, maar niet de profeet ‘ontvangen’, 145 - Geen loonbetalend Belsazar, doch loon-ontvàngend ‘kind’ gaan worden, 146
XV.	HUWELIJKSGANG IN VREZE	147
De pijn der ontoereikende generaliserende begripsvorming, 148 - Belofte verbond ontvangers; vervulling seponeert instrumenten, 149 - Twee moeders; tweeërlei ‘van-met-Jahwe’-gezang, 150 - Maria en Sara; tweeërlei pijn van moederschap-over-‘wònder-zaad’, 151 - ‘Dat stèrke uit mij’ (Eva); ‘dat Héilige uit u’ (Maria), 152 - Jozef en Abraham: tweeërlei pijn van vaderschap-over-‘wònder-zaad’, 153 - ‘Uw' “mannin” voor u’ (Adam); ‘aller “moeder” naast u’ (Jozef), 154 - Tweeërlei ‘fiat; van de miskende Jozef zwaarder dan van Maria, 155 - Stèrke Jozef: hij geeft rechtsingang aan de Tweede Adam, 156
XVI.	DUIVELEND ANS EN ENGELENZANG	157
Het ‘mefistofelische’ (de romantiek) contra het ‘satanische’ (de Bijbel), 158 - Jesaja over ‘lilith’ (anders dan M. Emants) en ‘seïrim’, 159 - Dodendans en obstructieve duivelendans: ruïne van Edom-Babel, 160 - Satans epiloog-van-oorlog en Gods proloog-van-vrede, 161 - ‘Babel’, niet als wegencentrum, doch als wegverspèrring, 162 - Duivelendans: ouverture èn finale van infernale drama's, 163 - In morribus martyrum nec non persecutorum: bij vijand èn bij compagnon, 164 - Daemonen: mèt en zónder; engelen: zònder en mét mensen, 165 - Demonen verteren hun discipelen; engelen wòrden discipelen, 166
XVII.	PAROLEN	167
Logos-Verbum-Woord onderscheiden van rhêma-vox-parool, 168 - Wonderteken met scherp parool in Woord-geschiedenis-momenten, 169 - Geen natuur-evenement, in Woord-emissie, 170 - Parolen bóven de ‘stemmen’ van Ps. 29, en met versterkte paraenese, 171 - Het aramése lexicon en 't rabbinistisch ‘Kort Begrip’: ‘Extra Bericht’, 172 - De ‘bath-qól’, en de messiaanse ultimata op het ‘zwarte bord’ der kerk, 173 - Socinianen en Arianen: Christus is Gods mooist Parool: ‘Bar-Qól, 174 - Góede parolen dringen naar het Wóórd; vàlse niet, 175 - ‘Openbaring’ is nog lang geen ‘verzoening’ (Barth), 176 - Geen blinkende tarwe-advertentie, doch: het stervend tarwegraan, 177 - Alleen het Woord verklaart parolen, én...hun eindelijk verstommen, 178
EERSTE PAROOL (INGANG)		179
Parolen; gòng-, geen klòkslag; stomme introitus, 180 - Zware kairos-bepaling voor Christus, als gebonden Bijbellezer, 181 - Zelfs Johannes kent ‘de ure’, niet ‘het uur’, 182 - Gongslag, - nádat eigen inventie 't uur afriep, 183 - Maar ná die gongslag: veertig dagen stilte, 184 - Teken voor auditorium, niet voor Solist, en werkzaam voor gelóóf, 185 - Borgtochtelijke werfkracht in een trompetstoot...aposteriori, 186

 

 

[pagina 368]

		Blz.
XIX.	TWEEDE PAROOL (DOORGANG)	187
Identiteit van Gods ‘lank-’ en ‘kortmoedigheid’, een ‘ergernis’ voor 't vlees, 188 - ‘Ure’, - geen chronologisch, doch episch bepaalde voorstelling, 189 - ‘Zon, sta stil’, niet voor tweede, slechts voor eerste Jozua gebedsstof, 190 - Haastig ‘Speler’ verzocht door Woord- en tijd-vergeten ‘toeschouwer’, 191 - Rechtvaardigend parool, - alweer aposteriori, 192 - Christus' natuurlijk existeren onder ambtelijke roeping, 193 - ‘Bath-qól’, - niet om ‘gewijden’ te sieren, doch om ‘getuigen’ te belásten, 194 - De ‘bath-qól’ zoekt door 't continue Woord de weg naar òns, 195 - Simon zoekt het slop; de ‘bath-qól’ legt de ‘kóningsweg’, 196
XX.	DERDE PAROOL (UITGANG)	197
Inventie is geen divinatie, doch het praesens der ‘bevinding’, 198 - ‘Spontane generatie’: wat zal Ik zeggen? 199 - Hellenisten tussen bloeiende lotus en rottend tarwegraan, 200 - Ontbonden tarwe, gekauwd brood, gegeten lichaam, - en dán: amen, 201 - Legitimatie, als van gekeurde zaaitarwe, 't gekeurde òfferlam, 202 - ‘Vox media’: Gods Naam ‘verheerlijkt’, 203 - ‘Stem’ zonder Woord neemt niet ‘de ergernis’ der Joden weg, 204 - De Grieken moeten ook Philo prijsgeven, 205 - Forensisch ámen op de bloedparagraaf, 206
XXI.	HOE LANG NOG?	207
De hatelijke mythe van ‘de bleke Hebreeuw’, 208 - Slechte sterfkamer-kruiden? Of scherpe distels van vloek? 209 - Geen doodsverlangen, maar weerzin tegen geestelijke dood op 't kerkerf, 210 - De toorn eist schifting tussen farizeese en nazareense exorcisten, 211 - ‘Bleke Hebreeuw’? Welneen: Openbare Aanklager van Jes. 5, 212 - ‘Anochê’, - bruisende, doch getempereerde toorn, 213
XXII.	VREDE IN DE HEMEL	215
Thema: èngelendictaat. - Uitwerking: mènsenpensum, 216 - Twee liederen: hemelse annuntiatie, en aards verkiezingsmanifest, 217 - Polis-utopie en Koningstheologie, 218 - Geen asyl in goddelijke, doch roem in menselijke autarkie, 219 - Pax Christi ofpax iudaica, 220 - Kosmopolitische vrede door excommunicatiepijn gekocht, 221 - De tekst is goed, maar de uitleg deugt niet, 222 - Satisfactie werft de vrede, 223
XXIII.	ANTANAPLEROSE	225
De gevangen Paulus tussen pretentieuse metropolen, 226 - ‘Bezoek’ van uit het ‘derde’ (eerste, éne) Centrum, 227 - Individueel openbaringsdictaat aangaande naast programpunt, 228 - Programgetrouwe reizen: eerst Jeruzalem, dán Rome, 229 - Suppletie van het resterende programgedeelte, 230 - Een eis, tevoren Christus zèlf gesteld, 231 - De zorg voor 't ‘corpus Christi’, 232 - ‘Overblijfsel’ in het gedachtenraam der ‘Christus-mystiek’, 233 - Puer-aeternus-mystiek en commune-verdienstecalculatie, 234 - ‘Nekróse-van-Jezus’, 235 - Jezus-stigma's, - maar niet Jezus' stigma's, 236 - Suppletie als term uit Paulus' woordenboek, 237 - De gevangene, die niet is uitgeschakeld van de Rijksdienst, 238 - Ant-anaplerose, - figuur in 't Koninkrijk, 239 - Meer dan Simson, meer dan de Korachieten is nu in Rome, 240 - Respondentie en correspondentie, 241 - Feest, vanwege gegarandeerde suppletie, 242 - Verhoudingen in Colosse, 243 - Geen ‘engel-theorie’, 244 - Geen mooie-engeltype, maar nekróse-man, 245
XXIV.	HERHALING	247
Denker en bidder: tweeërlei houding tegenover de gevarenzone, 248 - Tweeërlei ‘procedure’, 249 - Tweeërlei rustpunt, 250 - Dànk-axioma's en dènk-conclusies, 251 - Nièt zonder klacht, wèl zonder aanklacht wezen, 252 - Wederkeer, niet tot ‘een’ areopagus, maar tot ‘de’ Troon, 253 - Herhaling - gestúntel óf de stèrkste krachtspraestatie, 254 - Bloedzweet: herhálingssymptoom, 255
XXV.	IRONIE - IN GETHSEMANE	257
Christus' moeite in de kromme wereld: het ‘eenvoudige’ oog, 258 - Ironie, als over-

 

 

[pagina 369]

		Blz.
winningsblijk en -vrucht, 259 - Ironie, als paedagoge naar een ‘brandend braambos’ 260 - Ironie, waar véél vergeven wordt, 261
XXVI.	IRONIE IN 'T ARRANGEREN VAN DE DOOD	263
Herodes als ‘vos’ doorzien, 264 - Herodes, bang voor een openbaar proces, daarheen verwezen, 265 - Profetische masjaal en ironische natuur, 266 - Christus' ironie geen klàsse-typerend decorum, 267 - Niet carbonariër van prelaat, doch apostaat van apostel geschift, 268 - De dwáze vergelijking Christus-Socrates, 269 - Geen zelfbehaaglijk Rhetor Ironicus, 270 - Geen incognito, wel verbréking ervan, 271 Publiekrechtelijke pastorale klacht, 272 - Artikel 26 der Confessie: ‘Hij wist het wel’, 273
XXVII.	SARCASME - OP GOLGOTHA	275
Pilatus' nederlaag en zijn sarcasme, 276 - ‘Der keerlen god’, - ook de Joden beschimpt, 277 - Camouflage van schuld in 't grijnzend schuldvermeerderen, 278 - Geen sarcasme in het spreken over dit sarcasme, 279 - ‘Wie het laatst lacht’? Wie het eerst weent! 280
XXVIII.	CLAUDIA'S EN PILATUS' VREES	281
Zelfhandhaving van de occupant, 282 - Practisch scepticisme, en huivering voor mysterieuze energieën, 283 - Vrees voor ‘het onbekende’ èn voor ‘de onbekenden’ 284 - Pilatus tussen twee vuren, 285 - Zelfbehoud: filosofische maxime, 286 - Christus overwint met het gezicht op Claudia's nederlaag, 287 - ‘Stem’ en ‘roeping’; ‘parool’ en ‘Woord’, 288 - Salus Romae suprema lex? 289 - Neen, - evenmin als ‘salus ecclesiae, 290
XXIX.	TWEEERLEI WEE-GEROEP	291
De valse antithese tussen ‘weedom’ en ‘lust’, 292 - Eschatologisch perspectief geopend, 293 - De roep-van-vergaan niet van, noch uit Golgotha, 294 - ‘Reine smart’, 295 - Het imperatieve feit van Gen. 315, 296 - ‘Eeuwigheid’, als pure abstractie een idool, 297
XXX.	MORGENSTERREN	299
‘Morgensterren’ - in èlke betekenis op Pasen present, 300 - De ‘morgensterren’ van de schepping, en de herschepping, 301 - De ‘babylonische’ morgensterren verbleken voor ‘Jeruzalem’, 302 - De ‘verblijdende’ morgenster, 303 - De Blinkende morgenster, Heer van kerkliturgen, 304 - ‘Astron kuriakon’, 305
XXXI.	GEVOUWEN DOEKEN	307
Opvallende ordelijkheid op eerste nieuwe sabbat, 308 - Ook typologie als hulpmiddel ter canonisering van eigen gespletenheid, 309 - ‘Krank van liefde’, 310 - De ‘kleine’ zorg was toch een ‘grootse liturgie’, 311 - Documentatie aan het Woord, 312 - Een ‘kwestie-ook-van-stijl’, 313
XXXII.	HET ONMOGELIJKE - EEN VERBODEN DING	315
Mozes en Paulus over ‘onnodig’ en ‘verboden’, 316 - Het onmogelijke en ‘het éérste gebod’, 317 - Mozes' Middellandse Zee en Paulus' abyssus, 318 - De brutale mens en het brute feit, 319 - Tussen Mozes en Paulus: de historische Christus, 320 - Feit niet minder ‘horribel’ dan decreet, 321 - Het brute feit en het twééde gebod, 322 - Dictaat, geen dictatuur der feiten, 323
XXXIII.	NIET TE VERZADIGEN	325
Onbevreesd duel van uterus en graf, 326 - Alleen ‘van boven’ wordt de kamp katastrofaal beeindigd, 327 - Beweging-tot-beweging en begeerte, 328 - De Sterke Derde is hier nodig, 329 - In terminus a quo en in die ad quem: genóeg! 330 - De uterus in dienst; de hades werd liturg, 331 - De terminus ad quem verdaan: het aeviterne is hersteld, 332

 

 

[pagina 370]

		Blz.
XXXIV.	HERINNERING	333
Dagelijkse adessentie van ‘heel de Christus’ met zijn ‘geheel’, 334 - Herhalingsmystiek en -lyriek, 335 - De armoe van de fictie der ‘herhaling’, 336 - De rijkdom van reële en realisérende ‘herinnering’, 337 - Het àndere motief van 't ‘niet ontglipte uur’, 338 - De enige adaequatie van 't reflexieve voornaamwoord, 339 - Altaar-‘ geheimenissen’? Ja, als Hijzelf het altaar is, 340 - De alleen spontáne broederlijke sympathie, 341
XXXV.	LICHT IN DE ROOK	343
Abraham, geen initiaat-van-God, 344 - Abraham in spanning vanwege belofte-offensief, 345 - Het téken bij de dubbele sponsie, 346 - Gewenning aan bondssluiting met de dubbele partner, 347 - Het offensief van het thema van éénzijdig initiatief, 348 - Eenzijdig initiatief conditie ditmaal voor tweezijdig partners-continu, 349 - De kinderen vermaard in 't feit der ‘tardemah’ van vader, 350 - Partner en partner...in tékenspraak, 351 - Téken, niet van ‘essentie’, doch van vitale operatie Gods, 352 - Geen tekening van ‘ousie’, doch van ‘par-ousie’, 353 - Licht in accommodatie-tempering, 354 - Geen storend schijnbeeld, doch hèlpend verschijningsbeeld, 335 - De ‘rook’ geen element van inférieur signifisch vermogen, 356 - Temperantie is nog niet zo iets als tempering, 357 - Wel een ‘gelaat’, maar geen ‘uiterlijk gelaat’, 358 - Wolken-van-anhypostasie rondom het Licht-der-hypostaseschénking, 359 - Vóórbeelding en documentatie in de geschiedenis, 360 - De procedúre der mirakuleuze dingen, 362 - De christologische tendenz, 362 - Samengang, tot aan het einde van de tijd, 363