't Hoogfeest naar de schriften

Studies over de vleeschwording des woords

[p. 110]

Laet ons gaen naer Bethleëm.

Laet ons gaen naer Bethleëm,
Den nieuwen coningh groeten,
En kussen daer dat lamken tem
Sijn handekens en voeten.
En loven hem (want hij is 't weert)
Die d' ootmoedigheydt begeert,
Den cleenen, den cleenen, den cleenen.

Den hooveerdigen soo steegh
Can 't kindtjen niet sien suyghen;
Het stalle-deurken is te leegh;
Hij moet sich neder-buyghen,
En van herten syn gherust;
Vriendelyck dan Jesus kust,
Den cleenen, den cleenen, den cleenen.

Zyt ghy met elck een in peys,
Ghy mooght hem vry aenspreken;
Om peys daelt hij uyt syn paleys;
Daerom syn oogskens leken.
Dit kleen nieu gheboren kindt
Den vreedsamighen bemint,
Den cleenen, den cleenen, den cleenen.

Al die reen van herten zyn
En 's duyvels strick ontvlieghen
Aenschouwen daer syn schoon aanschyn
En 't kindeken bly wieghen.
't Syn inwoonders van syn huis,
Verr'uyt 't wereldsche ghedruys,
Den cleenen, den cleenen, den cleenen.

(oud middeleeuwsch lied)