[Flaptekst]
Een nieuwe Schierbeek! Bouwend aan een oeuvre, waarin elk boek zijn eigen en onvervangbare plaats inneemt, laat deze unieke schrijver zijn nieuwe boek Ezel mijn bewoner eerder aansluiten bij De gestalte der stem dan bij zijn voorlaatste Het dier heeft een mens getekend. Geen reisgids voor dovemansoren, want zelf formuleerde Schierbeek eens de eisen waaraan zijn lezers horen te voldoen: ‘Ik ben een reisgids, kinderen, leer mij lezen.’ Van een reis door Griekenland en Joegoslavië bleef in dit boek de verbolgen toon over, die hoort bij het protest tegen de roofvogels die klaarzitten om mensen te verscheuren, tegen de vissers ook die de mens willen voeden met het dynamiet als onmenselijk aas. De mens, die zich van de omvang van zijn geest, waarin een ezel woont, nog niet bewust is: ‘want zo zei Kant’ citeren wij Bert Schierbeek uit dit boek ‘het zal in de toekomst nog bewezen worden dat de menselijke ziel ook in dit leven nog in een diep en vast verband leeft met alle immateriële naturen van de wereld der geest, die beurtelings daarop haar invloed uitoefent en daaruit indrukken ontvangt, waarvan zij zich echter in de mens nog niet bewust is, zo lang alles goed gaat.’ Misschien gaat alles niet zo goed in deze wereld, maar onderwijl schept Schierbeek een wereld waarin een ieder zich mag en kan herkennen: ‘alleen ben ik/en hang in de samenhang/blind/en zie.’ Bloemlezing van zijn werk vertaald in Joegoslavisch.
Omslag: afbeelding uit ‘A la découverte des fresces du Tasseli’
LP110/250/45
Auteursrechtelijk beschermd