't Volmaeckte en toe-geruste schip

[p. 91]

Reyse nae Groenlandt. Stemme: Hoort Louweris Oom.

1. KOmt nu Gasten tsa,
En repje oock dra,
Verhuert jou met een beraet:
Ons Schip leyt nu ree,
En wil voort na Zee,
Na Groenlandt my wel verstaet;
Komt voort met een vlijt,
Het is nu hoogh tijdt:
Seght eens wat je winnen wilt;
Op morgen aenhoort,
Soo vaaren wy voort;
Siet datje geen tijdt en verspilt.

2. Vier Sloepen seer jent,
En heel pertinent,
Soo elck een nu wel kan sien,
Die voeren wy kant,
En seer wel bemant,
Van alles oock wel versien.
Ziet ons Commandeur
Is meede geen leur,
Maer een bevaaren braef Man;
En al d' Officiers
En de Harpeniers
Gebreeckt in 't minste niet an.

3. Komt nu dan met vree,
Hier gaene wy t'Zee.

[p. 92]

 

Nae Groenlant al om de Noort;

 

Om 't Schip wel te laen;

 

Met Speck ofte Traen,

 

So is de meenigh hoort.

 

Wy zeylen om prijs,

 

't Schip lustigh in 't Ys,

 

Al nae de Walvis stout:

 

Maer meenigh die t'proeft,

 

Heeft laes seer bedroeft,

 

Te laet dan sijn kop gekrout.

 

 

 

4. Wel siet men een Vis,

 

't Is tsae mannen fris,

 

Wie 't eerst daer by komen kan,

 

En wie dan seer koen

 

Eerst schiet sijn Harpoen,

 

Voorwaer die isser best an;

 

Want slaet de Vis seer,

 

En rijst daer nae weer,

 

De andere Sloepen voort,

 

Die lensen hem doodt,

 

De Wallevis groot,

 

En boeghseeren hem nae Boort.

 

 

 

5. Daer snijt men dan 't speck,

 

Al sonder vertreck,

 

En wint het met Taeckels in 't Schip:

 

Van daer na beneen,

 

Aen stuckjes gesneen,

 

In Vaten al met een wip.

 

De Baerden seer raer,

 

Die halen wy daer

 

De Vis uyt sijn kaecken koen:

 

Dats 't Wallevis bien,

 

Verstaet wel goe Lien,

 

Daer wy soo veel werck om doen.

 

 

[p. 93]

 

6. Maer is de vanghst slecht,

 

Dan gaen wy weer recht

 

Na 't Lant, of na het Ys,

 

En slaen dan ter neer,

 

't Zy Walrus of Beer:

 

Elck waeght daer sijn Schip om prijs:

 

Het moetter op staen,

 

Men waechter 't Schip aen,

 

Lustigh in 't Ys om goe buyt;

 

Want komt men gelooft

 

Mette kous op het hooft,

 

Soo is de reys heel verbruyt.

 

 

 

7. Maer heeft men goe vanghst,

 

Dan is men een langhst,

 

Die waert om te prijsen is:

 

Is 't Schip maer gelaen,

 

Met Speck of met Traen,

 

Die man is welkom gewis;

 

Sijn gelt is verdient,

 

't Is alle mans vrient:

 

Want siet, die man heeft verstant:

 

Ja dit is de Man,

 

Die Vis vangen kan:

 

Trots yemant van 't heele Lant.

 

 

 

8. Siet, dus is de vaert,

 

Van Groenlant vermaert,

 

Al was de Commandeur geck:

 

Soo 't luck hem bemint,

 

Dat hy de Vis vint,

 

Te laden het Schip met Speck,

 

Hy raeckt strackx weer voort,

 

Daer meenigh man, hoort,

[p. 94]

 

Het tienmael beter is waert,

 

Want dees het geluckt,

 

Maer d' ander bedruckt,

 

Staet treurigh, als gans ontaert.

 

 

 

9. O Reeders ghy dwaelt

 

In 't Oordeel, en faelt,

 

Van meenigh vroom eerlijck helt;

 

Om dat het verstaet,

 

Hem niet wel en gaet

 

In 't winnen van 't Duyvelse gelt.

 

Maer Godt de Heer siet,

 

Verlaet hem noch niet;

 

Al stoot ghy hem met de voet,

 

Hy sal noch hier naer

 

Uyt blincken seer klaer,

 

Gesegent in groot overvloet.

 

 

 

10. Nu Groenlanders, hoort

 

Voor 't laest noch een woort,

 

Ick wens u al t' saem nae den eys,

 

Veel Speck en veel Traen,

 

U Scheepen gelaen,

 

't Huys met een behouden Reys;

 

En dat ghy dan weer

 

Mooght nemen u keer,

 

Wanneer het Saysoen weer genaeckt.

 

En tot een besluyt,

 

Vaer wel in en uyt;

 

Dit wens ick tot slot van de saeck.

 

 

 

Wilt ghy na 't koude Groenlant varen,

 

Om Walrus, Robbe, Beeren, Traen,

 

Wilt doch u Brandewijn wat sparen;

 

Treckt lustigh Bonte kleeren aen.