't Volmaeckte en toe-geruste schip(1678)–Willem Schellinger– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Reyse naer Cadicx. Stemme: Ick voer laest uyt Hollandt. [1] ICk voer laest uyt Hollant, Van Amsterdam pleysant, Nae Cadicx wel bemant, Met een nieuw Schip bekent, Seer fraey en excelent, Van alles klaer wel uyt gehaelt: So datter niets en faelt. 2. Uyt 't Texel van de Ree, Liepen wy met goe vree, Den derden Mey in Zee, Ons Vlagge-wimpels schoon, Die streefden daer ten toon; Wy schooten lustigh nae den eys, Op een behouden reys. [pagina 62] [p. 62] 3. Hoort vrienden wel bemint, Wy zeylden wel versint, Ruym schoots en voor de wint Tot Cadix in de Bay, Den seventienden May. Daer was 't wellekom uytter zee; Wat nieuws so brenghje mee? 4. Aen Lant varen wy voort, Gelijck als dat behoort, By de Sievielse poort. De Mooren staen daer kant, En dragen ons aen Lant, Speck Jan met Poock en Spaetjen om, Die heet ons wellekom. 5. Daer gaen wy dan in Stadt, Daer treedt een yder pradt, Al nae de Kroegh toe radt; Daer drincktmen tot Martijn, Schoone Luceene Wijn; En dan voort nae de Tooren toe: Dat Spel wort men niet moe. 6. Dan ist, Jan tapt ons hier Een glaesjen Hollands Bier: En oock tot ons playsier, Een pijntje Rinse wijn: 't Moet van de beste zijn. Doch is het niet wel nae ons sin, Wij gaen tot de Papin. 7. Van daer tot Jochem Been, Die siet gelijck een Deen, En luystert nae geen reen, En so verstaet den sin, Dan voort nae de Sweedin: [pagina 63] [p. 63] Daer gaet het Drincken lustigh aen; Want 't Mach'er doch op staen. 8. Hoort vrienden al te mael, Wat wort'er meenigh kael, Luystert na mijn verhael, Tot Kalis in de Stadt, Is meenigh droncken gadt; Die kan en Glasen soo veel eert, Tot dat 't al is verteert. 9. De schoone Hoerery Wil ick niet gaen verby, Die schijnt daer yder vry, Met kael geschooren goet, Dat yder feestigh groet; Ge-een-ooght, met een kleet hoort mijn, Als of het Duyvels zijn. 10. Hoort vrienden tot besluyt, My dunckt ick hoor een fluyt, Die seyt my, scheyt'er uyt: 't Is al genoegh gemaelt Van Kalis, en verhaelt; Kalis sal wel zijn vermaert, als ick ben onder d'Aerdt. O Kalis benden, die in Kalis Kalist, hoort; Laet af, wort niet meer kael, als Apen kael van Poort: Versaeckt al 't Kale goet, en hout u in de Kleeren, Wandelt opregt, hout goet credijt en sterft met eeren. Vorige Volgende