| |
| |
| |
| |
| |
A.
Aan 't surrogatenmaal heb 'k walgende gezeten |
242 |
Aan 't kleine vuil hoef ik niet mee te doen |
240 |
Ach Mussert, spaar ons je gevlei |
228 |
Ach, waar zijn de schoone dagen |
188 |
Achter uw vriendelijk comediespelen |
130 |
A is Adolf, de bron van alle kwaad |
247 |
Al is ons Maxje nog zoo klein, houzee! |
238 |
Als de groote dag is aangebroken |
248 |
Als Hitlers nek gebroken is |
132 |
Als 'k niet naar England luistren kon |
183 |
Als straks bevochten is de overwinning |
48 |
Al ziet men voor dictators buigen |
149 |
Alweer gedroomd van wittebrood met ham |
242 |
Al zitten wij gevangen |
194 |
Anton van Werkendamme |
217 |
| |
B.
Bloed en geest der oude geuzen |
120 |
Blijf bij hen Heer, haast daalt de donkre nacht |
45 |
Bij alle leed, dat ons nu bukt |
171 |
| |
D.
Dan geven we elkaar de hand |
250 |
Dat zijn ze die Wilhelmus blazen |
253 |
De boer heeft steeds ons aller land |
192 |
De dievenwagen stopt vóór het station |
115 |
Dees dag van diep herdenken mag haar uren |
19 |
Deez' Backer kent zijn vak |
240 |
De gevels smeeken naar een kwaststreek verf |
200 |
De gouden morgen lag op 't vredig rustend land |
76 |
De Hollandsche Marine |
250 |
De Kerstnacht siddert boven donkre landen |
87 |
De koe moet kunnen loeien |
143 |
De laatste appel viel in 't gras |
161 |
De leeuw rijst boven 't water |
145 |
De menschen-nood schreit achter gesloten ruiten |
65 |
De moffenintendance is goed |
213 |
De mof vraagt koper, nikkel, tin en lood |
241 |
Denk aan de burgers in hun grooten nood |
99 |
Denk ich an Deutschland in der Nacht |
122 |
Den strijd gewijd in oorlogstijd |
29 |
Den tienden Meidag zal ik nooit vergeten |
168 |
De Quislings tieren welig in die staten |
72 |
| |
| |
De rozen en de steenen zijn |
51 |
De Ruyter fronst het voorhoofd weer en tuurt |
246 |
De sinne skynt |
49 |
Des onderdrukkers wreede hand |
12 |
De tram bonkt door een zondoorkookte stad |
243 |
De vogels hokken saam in de volière |
223 |
De vrouwen van Holland klagen |
172 |
De vrijheid weerklinkt aan de grenzen |
157 |
De vuile schoften die u eens verdreven |
61 |
De weiden blinken in de zon |
162 |
De wind waait aan door de verlaten straten |
203 |
De zwarte ellend' der moffentyrannie waarde |
205 |
Dichters van later tijd, die onze verzen leest |
252 |
Die bommetjes, die Engeland |
125 |
Die meenden te marcheeren langs de straten |
165 |
Dit gaat voorbij, dit alles gaat voorbij |
141 |
Dit graf is al wat er aan Nederlandschen grond |
28 |
Dit is de nuchtere school waar Gij regeert |
40 |
Dit is een deel van Gods gerecht gericht |
117 |
Dit is geen tijd voor onderling verdeeld zijn |
145 |
Dit is het zwaarste uur van heel den dag |
115 |
Dit land, waar men de vrijheid steelt |
127 |
Dit mooie kind |
69 |
Dit volk doet niet mee aan het voorjaarsfeest |
163 |
Dit zijn de stille donk're dagen |
95 |
Door de stille donkere straten |
185 |
Dreigend grauw plein in stervenden nacht |
114 |
Drie Ennesbeeërtjes die zaten op de fiets |
230 |
Duitschland heeft ons zwaar geslagen |
124 |
Duitschland wou alleen ‘bezetten’ |
121 |
Duizend kleine Duitschertjes |
249 |
| |
E.
Een cel is maar twee meter lang |
33 |
Eén ding zal niet verkeeren |
83 |
Een grauwe schaduw onder grauwen hemel |
45 |
Een groote laars, een plompe voet |
249 |
Een is gestorven en Zijn dood werd leven |
88 |
Een man die aan een Amsterdamsche gracht |
162 |
Een open, vergeten plek in het bosch |
42 |
Een salvo klinkt - de daad is slechts een kogel |
36 |
Een steenen vloer en kaal geschuurde wanden |
118 |
Een, twee, drie, vier, vijf, zes |
250 |
Een zware hand legde zich op zijn schouder |
41 |
Eerst verduisterd |
180 |
| |
| |
Ellendige Moffen, verachtelijke benden |
131 |
Er kwamen vliegers aangevlogen |
196 |
Er lag een meeuw stil in een gracht |
203 |
Er zitten duizenden in concentratiekampen, broeders |
152 |
Er zijn verraders, lafaards, ploerten, schoften |
168 |
Europa, vernietig Japan |
24 |
| |
F.
Frankrijk, ik denk aan u in lange nachten |
73 |
| |
G.
Geen kwader trouw dan Duitsche trouw |
250 |
Geen week geleden kwam ik hier |
133 |
Geloof ze niet, wanneer ze u verkonden |
128 |
Gespannen de boog en gepunt zij de pijl |
157 |
God, geef ons kracht als wij, in wanhoop, klagen |
91 |
Gij, die aan verre kusten toeft |
20 |
Gij gaaft uw geld, uw goed, uw leven |
47 |
Gij hebt ons door verraad en bruut geweld doen buigen |
128 |
Gij zult weer vrij zijn, Nederland |
164 |
Gij zijt van ons, wij zijn van u |
19 |
| |
H.
Ha, de Nederlandsche leider |
229 |
Hallo, hallo, ben jij daar Woudenberg? |
220 |
Halt en ieder paard staat stil |
186 |
'k Heb u lief Rotterdam, ook in onspoed en druk |
199 |
Heer, geef de vrijheid aan de Nederlanden |
84 |
Helaas, Jan Remko Theodoor |
35 |
Helden der vrijheid, te jong gestorven |
56 |
Hess, die is verdwenen |
250 |
Hessje zag een vliegmachientje |
213 |
Het boek van Rauschning: Hitlers eigen woorden |
134 |
Het doel van mijn verlangen is |
114 |
Het hoofd omhoog, al schrijnt uw hart |
90 |
Het is heel eenvoudig |
38 |
Het is het uur van zinnen |
111 |
Het is vandaag de dag des Heeren |
98 |
Het oude jaar gaat geen - wij staan met rouw in 't hart |
95 |
Het vaderland is door den vijand bezet |
252 |
Het voertuig van den wangeest onzer dagen |
240 |
Het vonnis is geveld |
50 |
| |
| |
Het was een gewone jongen |
44 |
Het was een grijs, een rechthoekig plein |
201 |
Het wonder in mijn oogen |
112 |
Het zinken stuivertje, pas in gebruik genomen |
241 |
Hier krijgt de duivel volop vleesch en bloed |
110 |
Hitler, Goering Mussolini |
211 |
Hitler is een man des vredes |
210 |
Hitler's opzet |
248 |
Hitler wou uit gappen gaan |
212 |
Hoevelen staan weemoedig daar |
96 |
Hoe vreemd ligt deze stad nu open |
198 |
Hoe zal 't germanendom vergolden worden |
126 |
Hoe zal het volk van Duitschland ooit ontwaken |
127 |
Holland, Heer, hebt Gij geschapen |
87 |
Holland, hoe hebben wij zoovele malen |
165 |
Holland ontwaak |
182 |
Hollands hemel is verduisterd |
150 |
Hollands volk is niet haatdragend |
120 |
Hoort het lied van een verrader |
235 |
Hij klom op langs de ruggen |
240 |
Hij loopt met het krantje |
234 |
Hij schoot op Seyffardt, ja maar was dat moord? |
57 |
Hij was een Nederlander |
30 |
Hij was éérst bang voor de mijnen |
240 |
| |
I.
Ik ben benauwd, ja, ik ben doodsbenauwd |
206 |
Ik ben een doodgewone man |
197 |
Ik had een vrouw en een kleine meid |
181 |
Ik heb het niet gezien |
54 |
Ik heb hier in mijn stille cel |
39 |
Ik heb om mij heen gekeken |
94 |
Ik heb zooveel geleerd in deze maanden |
43 |
Ik kan het niet helpen, mijn hart is bij Londen |
72 |
Ik sla de trom en dreun de droomers wakker |
8 |
Ik snak naar een dag vol van rood-wit en blauw |
138 |
Ik waag mij haast niet in die straat |
198 |
Ik weet, ik weet zoo zeker als mijn hart |
149 |
Ik zag de menschen in de straten |
202 |
In angst roep ik tot u, o God |
82 |
In de duinen-ver van huis |
166 |
In de groote, wijde wereld |
231 |
In Duitschland en in Oostenrijk |
210 |
In Moffentijd geheim bijeen |
153 |
In naam van Oranje: de moffen er uit! |
248 |
| |
| |
In 't donker uur met stil gebaar |
184 |
Intrigantje, dilettantje |
226 |
Is dit mijn stad? de welvaart is voorbij |
199 |
Is het een troost te weten dat zij vielen |
32 |
Italië's dictator was pal op het water |
215 |
It is sa swier |
49 |
| |
J.
Je keert niet weer van waar je heen zult gaan |
36 |
Je lippen die ik heb gekust |
64 |
| |
K.
Kan het zijn dat de Leeuw die slechts vijf dagen brulde |
140 |
Kent gij den man vol heldenmoed |
160 |
Klets niet, zet een wacht bij uw mond |
176 |
Koe, die ondanks felle kou |
244 |
Komt de zon der vrijheid stijgen |
155 |
Kreeg u dat blauwe boekje |
208 |
Kunstschatten verscheuren |
232 |
| |
L.
Laagheid en onrecht hebben zich verbonden |
180 |
Laat herinnering steeds schooner blinken |
39 |
Laat het goed zijn geweest, onze daden |
37 |
Leider, mag ik u wat vragen? |
224 |
| |
M.
Maar als ik leven mag tot de bevrijding |
100 |
Meisjes zijn er in drie soorten |
179 |
Men grijpt uw kind, men steelt uw zaken |
62 |
Men kan opstandig zijn in lange schreden |
79 |
Moeder, waarom heb ik honger |
106 |
Moffen liegen |
249 |
Mussert, akelig gedrochtje |
223 |
Mussolini afgetreden? |
216 |
Mussolini op den loop |
216 |
Mijn God, ik kan niet gelooven |
38 |
Mijn vrouw is de wuivende, die met haar zakdoek |
104 |
| |
N.
Na zestien maanden van vernedering en lijden |
43 |
Nederland is gevallen door verraad |
249 |
Nederlandsch is: niet te kniezen |
11 |
| |
| |
Nederlands volk is moedig en sterk |
163 |
Neen, geen genade, geen verschooning |
136 |
Neen, onze dooden neemt niemand ons af |
47 |
Neen, 't was geen vlucht die u deed gaan |
14 |
Niets dan de stem van een kind op den weg |
102 |
Niet zij, die hun armzaal'ge schatten telden |
134 |
Nog bloedt ons dierbaar volk uit vreeselijke wonden |
96 |
Nog drukt des vijands voet ons zwaar beproefde land |
92 |
Nog dwingt des vijands vuur al wie niet bukken |
147 |
Nog is de menschheid stapelzot |
246 |
Nog is het uur van weerzien niet gekomen |
22 |
Nu buigen wij ons leven |
44 |
Nu gaan de klokken niet naar Rome |
245 |
Nu ga ik niet alleen |
116 |
Nu komt de nacht |
74 |
Nu wreekt zich, o Duce, het veil verraad |
214 |
| |
O.
O beul, we vloeken je zelfs niet |
70 |
O dooden, Hollands dooden, onze Dooden |
40 |
Of daaglijks mijn voor- en/of achterband knapt |
243 |
O God, houd nu Uw volk in stand |
97 |
O God, wat worden wij meedoogenloos geslagen |
242 |
O Heer, Die in den hoogen hemel troont |
85 |
O Heer, Die ons doet leven in een tijd |
86 |
O Jezus als ik U aanschouw |
46 |
O, mijn kleine schildersjongen |
247 |
Om vijf uur 's morgens naar het postkantoor |
243 |
Ondanks uw gummistok en uniform |
122 |
Ons land is als dit kabinet |
243 |
Ons staan van koorn |
10 |
Onze tijd is een laaiend vuur |
187 |
Op den hoek van de straat |
237 |
Op, mijn volk, ten strijd |
148 |
Op, trek op, o gij opportunisten |
225 |
Over het naamloos duister in de kruinen |
54 |
O vrij te zijn, de nieuwe vrijheid eten |
144 |
O Westerbork, o Westerbork |
66 |
O zon van Nederland, die zelden |
28 |
| |
P.
Plichten-rechten, rechten-plichten |
56 |
Prinsesje, dat ons werd geboren |
21 |
Prinsesje, prinsesje, wat word je al groot |
18 |
| |
| |
| |
R.
Ras Anton Koeksa huist in 't Sticht |
218 |
Rebel, mijn hart, gekerkerd en geknecht |
104 |
Rommel is nu opgerukt |
129 |
Rost pleit voor 't zuiver ras |
240 |
| |
S.
Sinds lang heb ik het geweten |
37 |
'k Sta afgedekt bij de anderen geschoven |
242 |
Sta op en eet met haast uw brood |
204 |
Steeds losser worden de banden |
37 |
Stumpers waren w'en slampampers |
177 |
| |
T.
Tegen het voederuur staan wij gevieren |
108 |
't Is feest, maar zonder feestgegons |
14 |
't Massief van koop'ren hek komt aardsch rumoeren weren |
242 |
Toen de Joodsche ambtenaren |
60 |
Toen Hollanders waren gekomen |
133 |
Toen ik de brug opkwam, zag ik het land |
164 |
Toen Mussert nog een musje was |
227 |
't Oranjelied is nu verstild |
143 |
Trok adel zich in verre wolken |
9 |
| |
U.
Uw volk verdrukt, vernederd en verslagen |
17 |
| |
V.
Vaarwel, vaarwel, gij lieve lage landen |
63 |
Van hen die met mij daar gevangen waren |
110 |
Van Leiden, Den Haag, Rotterdam vandaan |
206 |
Vecht tot het einde toe, vecht onvervaard |
147 |
Verduisterd ligt mijn Amsterdam |
90 |
Vergeet het niet! Vergeet geen enk'le daad |
227 |
Vergis u niet, toeschouwer, in dit doodsch kwartier |
74 |
Verlaat hen niet, o Heer, wees aan hun zijde |
29 |
Vier lange, lange lijdensjaren |
156 |
Vóór het verkeersbureau hangt een reclameplaat |
243 |
Voor ik de stad intrek, bedreigt de poort |
160 |
Voor ons gaat de zonne nooit onder |
48 |
| |
| |
Voor 't slapen gaan ontsluiten ze mijn cel |
112 |
Voorwaarts Vaderland |
138 |
Vrouwen van Holland voor u een lied |
170 |
| |
W.
Waar de blanke top der duinen |
248 |
Waar de cel zoo klein is |
108 |
Waar eenmaal de engel des doods |
67 |
Wanhopig zwoeger van de pers |
77 |
Wanneer de moffen zijn vertrokken |
132 |
Wanneer de waarheid niet meer wordt gezeid |
93 |
Wanneer Erasmus en Calvijn |
244 |
Wat doe jij, nu je land wordt getrapt en geknecht |
151 |
Wat helpt het te treuren |
38 |
Wat kwettert het in den mussenboom |
221 |
Wat ligt er in de prullemand |
241 |
Wat men uit dezen bittren tijd |
200 |
Weer keert de lente en weer nadert Mei |
88 |
Weer klimt de zon, een nieuwe Mei |
146 |
Weert Wouter van de pers |
241 |
Wees stil en wacht |
94 |
Weet één ding goed: Mof knecht of de kunst |
129 |
Welk een rare sijs beheert er |
233 |
Wie naar den Bosch reist, kan het zien |
105 |
Wie roept ons, wie roept ons? |
83 |
Wil'mina van Nassouwe |
15 |
Winterhulp |
244 |
Wir siegen zurück nach eigner Taktik |
248 |
Woorden vuren door den aether |
176 |
Worteltje boven |
249 |
Wij, die voor al vervolgden en verdrukten |
102 |
Wij hooren bij mekaar |
24 |
Wij lijden verdrukking en plagen |
92 |
Wij strijden tegen 't wezenloos geweld |
179 |
Wij strijden voor het heilig leven |
178 |
Wij treden één voor één de hokjes binnen |
109 |
Wij treden uit de stilte dezer muren |
113 |
Wij volgden graag uw wijze raad |
191 |
Wij waden elken dag door 't zelfde leed |
242 |
Wij zullen na den oorlog moeten bouwen |
193 |
Wij zijn het wild, dat gij nu jaagt |
103 |
Wij zijn zoo moe van te lang wachten, God |
91 |
| |
Z.
Zeg jongens, wil je slaven zijn |
154 |
| |
| |
Ze kwamen 's nachts, toen alle menschen sliepen |
130 |
Ze sleepten mij uit het vuurgevecht |
187 |
Zestien jonge mannen stonden op 't Houtplein |
55 |
Zie ginds komt de stoomboot uit Engeland aan |
247 |
Zon op de plassen |
38 |
Zon van Oranje, symbool van de vrijheid |
18 |
Zoo hebt Gij eindlijk, Heer |
78 |
Zullen de linden weer als vroeger geuren |
79 |
Zwarte smook strijkt over de rivier |
75 |
Zij gebruiken dezelfde woorden |
135 |
Zij hadden een stem in den nacht vernomen |
68 |
Zij kunnen ons sarren en knechten |
171 |
Zij traden aan bij 't eerste morgenklaren |
32 |
Zij wacht hem elken avond aan den trein |
61 |
Zij zullen hem niet knechten |
142 |
Zij zullen het niet hebben |
139 |
|
|