Geuzenliedboek 1940-1945

[p. 157]

Op de naderende bevrijding.

September 1944.

De vrijheid weerklinkt aan de grenzen
Het zuivrend onweer breekt zich baan.
O jarenlange hartewensch,
Nu zult gij in vervulling gaan!
Geteisterd Nederland, ten ende
Is haast de wanhoop, de ellende.

Diep ademhalend haakt het volk
Naar 't naderen van den bevrijder.
Niet lang meer dat gij lijdt en zucht,
Men wijst elkaar de donderwolk,
Reeds wijkt de druk, de borst wordt wijder,
Rampzalig Westerbork en Vught.

Twee stedennamen springen open
Als bloesemknoppen in het licht,
Twee namen, daarin brandt ons hopen,
Dat zijn Eindhoven en Maastricht.
Reeds rijst daarin een andre klank.
Twee steden zijn weer vrij, Goddank.

Een Prince van Oranje stak
De Maas eens met zijn leger over.
Zijn onuitroeibare geest weersprak
Hier taai den dwingeland, den roover.
Thans nadert weer een Prins het land.
Verwacht hem, reikt elkaar de hand!

Prinses die aan den Oceaan
De drift der golven gadeslaat,
Gij volgt den tocht van uw gemaal,
Een glimlach op bezorgd gelaat.
Prinses, de ure is nabij,
Het land der vrijheid wordt weer vrij.