Geuzenliedboek 1940-1945

Ik kan niet zingen meer.aant.

‘Voor ons gaat de zonne nooit onder’;
Dat was het refrein van ons lied.
Ons lied dat daar vroolijk moest klinken,
Al ging weer een leven teniet.

Het was toch zoo'n vroolijke wijze,
Gezongen door vierduizend man;
En vroolijk ook moest het gezongen:
Daar hielden de beulen zoo van.

Vandaag wordt een Pool opgehangen,
Hij staat voor het front van de troep.
Daarom moeten we heden weer zingen:
Hij hoort reeds den dood in die roep.

Hoe kan men die wreedheid bedrijven?
Erbarm U over hem Heer,
Die daar onschuldig op wordt gehangen:
Ik kàn, ik kàn niet zingen meer!