Geuzenliedboek 1940-1945

(1975)–H.M. Mos, M.G. Schenk– rechtenstatus


Executie.aant. Een grauwe schaduw onder grauwen hemel, Schijn zonder leven op een blinden muur, - Zóó staat hij met den dood reeds in zijn oogen, En weet alleen: geen zon, dit laatste uur. En weet alleen: dit kent hij nog van vroeger, Dit eenzaam staan, een uitgeworpen kind, - Met in zijn rug een muur, die hem moet steunen, En om te spelen niemand dan de wind. En ziet opnieuw dezelfde harde oogen, - Waren zij wel zijn hunk'rend kijken waard? En hoort opnieuw de spottend wreede stemmen: ‘Je bent een Jood en je bent dood verklaard’.
[pagina 46]
‘En je bent dood verklaard’, dat weet hij zeker, - Hier is iets oud-bekends, dat hem beroert, - Het vonnis, dat zij nu aan hem voltrekken. Werd op zijn kinderspeelplaats reeds volvoerd. Er ligt geen leven tusschen toen en heden, Een kleine stap - is dit hetzelfde land? - Toen was er zon en blauw - en zilv'ren luchten, En een vertrouwde stuiter in zijn hand. Heeft hij kwaad gedaan zonder te weten? Ze vielen op hem aan, er was een slag...... En toen hij zich verweerde: honderd armen, En angst om hun verschrikkelijken lach. ‘En je bent dood verklaard’, dat weet hij zeker, Zoo stond hij eens en wachtte op het uur, En zag het peloton zich op hem richten...... Toen viel zijn kleine schaduw op den muur.