Verzameld werk. Deel 8

[p. 499]

[- of helder als het beeld dat in wanhopig peizen]

- of helder als het beeld dat in wanhopig peizen
Een moede wandlaar soms verwonderlijk ziet rijzen
En wijkend, hemelschlachend door zijn tranen gloort...
O 'n enkel klein gerucht in de avondlucht gehoord -
Een lach, een fluistren of verwijderd kinderdrensen -
Roert wel in eenzaam gaande en droomerige menschen
Een vreemd verlangen en een heimelijken lust
Van nieuwe liefde, onsterflijk bloeiend, onbewust.

Maar men vergeet zoo kalm bij eindeloozen regen
Dat nog het leven duurt in wie 's terneêrgelegen
In zwakheid; ach, een dood verlange' en een vreemd gerucht
Gaan saêm vervluchten in een smartelooze zucht...

Apeldoorn, augustus 1894