Montaigne Vriendschap
Wat de vriendschap aangaat, de dieren bezitten die, boven vergelijking, in warmer en bestendiger mate dan de mensen. Hyrcanus, de hond van koning Lysimachus, bleef toen de koning dood was standvastig op zijn bed, spijs en drank weigerend. En op de dag dat het lichaam van zijn meester verbrand werd rende hij toe en stortte zich in het vuur, waar hij verbrand werd. Gelijk eveneens de hond van een zekere Pyrrhus deed, die het bed zijns meesters niet verlaten wilde nadat die gestorven was. En toen men de dode wegdroeg liet hij zich met hem medevoeren en ten slotte wierp hij zich in het vuur op het lichaam van zijn meester. Er zijn zekere neigingen en affecties die in ons verwekt worden zonder inblazing der rede, die voortkomen uit een onvoorziene onbezonnenheid; de dieren zijn daarvoor even vatbaar als wij.