Perites
Alexander de Grote kreeg van de koning van Albanië een geweldige hond ten geschenke, Perites genaamd, van wie gezegd werd dat hij tegen ieder dier was opgewassen, de laatste van een roemruchtig ras van strijdhonden. Alexander beval het beest met een wolf te laten vechten, maar Perites keek die tegenstander niet eens aan. Toen werd er een Abessijnse leeuw gebracht. Nadat de hond die bekeken had viel hij aan en voor men wist hoe het gebeurd was lag de leeuw dood.
Perites vergezelde de koning op al zijn veldtochten. Toen de hond aan het eind van zijn tijd gekomen was weende Alexander en hij liet te zijner ere een stad bouwen, Perites genaamd.
*
De Filistijn nu zeide tot David: Ben ik een hond, dat gij tot mij komt met stokken? en de Filistijn vloekte David en zijne goden.
I. Samuel, 17: 43