Dichtbundeltje voor de Surinaamsche jeugd
(1853)–C. van Schaick–
Auteursrechtvrij
[pagina 74]
| |
Schoon Mama 't niet hebben woû,
Toch is Charles weggeloopen,
Om een todde te gaan koopen,
En een stevig eindjen touw.
Pôti! had hij 't niet gedaan!
O! 't kwam hem zoo duur te staan.
Naauwlijks had hij todde en touw,
Of de lust is hem bekropen,
Om te zien hoe zij zou loopen,
En of zij wel brommen zou.
‘Weten wil ik wat zij kan,’
Sprak hij, ‘'k neem de proef er van.’
‘Dat gaat heerlijk!... nog een keer!
Kijk dat is me toch een baasjen.
Grooter dan van onzen Klaasjen.
'k Geef haar voor geen gulden weêr!
't Is een todde naar mijn hand,
Vast geen drie zoo in het land.’
Een twee drie! - daar ging hij weêr!
Maar helaas! een kleine jongen
Is zy tegen 't hoofd gesprongen.
't Knaapje viel bewustloos neêr.
En ofschoon men hulpe bood,
Vruchtloos! 't kind was spoedig dood.
| |
[pagina 75]
| |
Charles stond van schrik verplet.
Och! hij kon geen woord meer spreken.
Eer de middag was verstreken,
Lag hij stervend op zijn bed.
's Morgens toen de zon weêr scheen,
Bracht men hem naar 't kerkhof heen.
|
|