Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje–
AuteursrechtvrijNa de wijse
| |
[Folio 144v]
| |
Die wy syn onderdaen
Al sonder af te gaen
Want syn Jock aenghenomen
Valt ons inwendich soet
Ga naar margenoot+Twelck een rechte volcomen
Ruste verwerven doet
Veel anders sal ghebeuren
Ga naar margenoot+Hem die nu sijn aenschijn
Den mamon keeren gaet
Daerom ist dat wy treuren
Wanneer sy blyde sijn
En hebben sin int quaet
Bedryven ouerdaet
Met eten, spelen, drincken,
Na haers herten verkies
Al sonder eens te dyncken
Aen der zielen verlies
Souden wy soo verblyden
In dijnghen dat alhier
Soo haestelick verdwijnt
Hoe groot waer dan het lyden
Als sy ligghen int vijer
En wy werden ghepijnt
Al maer schaduwen sijnt
Ja bedrieghers der ooghen
Zant fondamenten cranck
Velt bloemen die verdrooghen
En moeten van de banck
ANders hier yet aencleuen
Dan wat den Geest ghebiet
Is als een dwaes opstel
Ga naar margenoot+Want die vleesschelick leuen
En connen Gode niet
Behaeghen, dus is wel
| |
[Folio 145r]
| |
Swerelts vreucht cleen en snel
Vervloghen als een pijle
Haer aenhanghers ghetrou
Sullen ter laetster wijle
Roepen van groot berou
Na des werelts wtwijsen
Sijn wy eeuwich bedroeft
Nochtans d'inwendicheyt
Is altijt in Jolijsen
Hoe wel Godts ons beproeft
En veel verdriet opleyt
Soo dat het herte schreytGa naar margenoot+
Dats een salighen rouwe
Hy en berout niemant
Want Godt die is ghetrouwe
Troost ons met goet bystant
Al is de werele druckich
Om het tijdelick goet
Daer al haer hert op staet
Ten is haer niet gheluckich
Ten valt haer niet soet
Ghelijckt den vroomen gaet
Ja de doot sy ontfaet
Versmachten in ellende
Dat is haer vreuchden loon
Daer wy na cort amende
sullen ontfaen de croon
Den 23. Septembris. 1610. Weest op v hoede |