Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– AuteursrechtvrijNa de wijse
| |
[Folio 113v]
| |
T'orboren // tot profyt
Ghaet hy subyt // ontwycken
Ghelycken // swaeren val
Waer sal // een ander blycken
Om ons te dienen al
Groote schaemte wy hielen
Vielen // wy niet rebel
Dat wy het pant der zielen
Vernielen // laten fel
Daer wy wel // connen teghen
Versleghen // hebben sy
Haer vyandt die ter deghen
Godt wilden comen by
Hoe souden wy verdryuen
Belcyuen // int gheuecht
Soo lange als wy blyuen
Verstyuen // het onrecht
Als eenen knecht // der sonden
Bevonden // in den ban
Die van // ons sijn verslonden
Moeten soo veel men can
Mammon laet ons versaken
En maken // een verbont
Godt altijt te ghenaken
Der draken loosen vont
Wert dan terstont // beneden
Ghetreden // deur den Geest
Soo meest // de vrome deden
Die streden // teghen t'beest
Ist dat wy doen en leeren
Recht des heeren ghebodt
Gheen ander en begheeren
Maer keeren // alleen tot
Dien Godt die vroech en spade
| |
[Folio 114r]
| |
Sijn ghenade // wbiet,
Hoe can ons yet // het quade
Doen schade // oft verdriet
Godt is goet en waerachtich
Crachtich // in heylicheyt
Laet ons dit syn ghedachtich
Om eendrachtich // bereyt
Gheconterfeyt // te wesen
Na desen // ghelijck hy
Soo wy // oft onghepresen
Voor sijne lichaem vry
Blijft wel s'lichaems parceelen
In sijn gheheelen // bant
Wanneer de leden deelen
Crackeelen // gheensins, want
Hoe cant // hem stercken troosten
In d'alderboosten // strijdt
Als de hant wyt // ten oosten
De voet ten westen schryt
hoe can oock thooft te same
Met den lichame // staen
Thooft is goet en bequame
En het lyf name // aan
Te gaen // op cromme straten
Verlaten // en gheclooft
Van t'hooft // t'moet van syn baten
Dan oock werden berooft
Op thert' comt een beswaren
Lastbaren // grooten steen
Als die, die int verghaeren
Eerst waeren // moeten scheen
Gheween // en veel ellende
Sal int ende // gheschien
Henlien // als onbekende
| |
[Folio 114v]
| |
Die haer vant lichaem snien
Princelicke ghesinde
Beminde Godts // gheslacht
En loopt doch met de blinde
niet in de // diepe gracht
Versmacht // u eyghen leuen
Niet euen // als een dwaes
Het naeste u ghegheuen
Werde tot druck eylaes
Weest op u hoede. |
|