Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– AuteursrechtvrijNa de wijse
| |
[Folio 111v]
| |
Den genen die u roepen aen
Verneemt O Heere mijn ghebet
Op mijn smeeckende stemme let
Ick aenroepe v in der noot
Ghy verhoort my want ghy zyt groot
Onder tghetal der Goden ziet
En isser ws ghelijcke niet
Vwe daden en can niemant
D'heydens ghemaeckt deur uwe hant
Sullen u aen bidden te saem
Ter eeren al van uwen naem
Dat ghy haer syt alleene, tot
Een groot en wonderlicke Godt
Een onderwijsinghe my doet
Van uwen wech dat mijnen voet
Na dynen wille nacht en dach
In u waerheyt wandelen mach
Mijn herte hem verblyt, wanneer
Ick uwen name vreese seer
Ick dancke u van herten gront
Ende loue met mijnen mont
Eeuwelick uwen name, want
V goetheyt is soo abondant
Dat Ghy mijn ziele hebt ghebracht
Van onder wt der hellen gracht
O Godt de stoute setten haer
Teghen my, Ja een groote schaer
Van menighen machtighen helt
Syn na mijn ziele al ghestelt
En sy en hebben u o heer
Voor haeren ooghen nimmermeer
Maer ghy syt barmhertich en goet
| |
[Folio 112r]
| |
Trouwe, ghenadich, vol lanckmoet
Keert u te mywaerts ende gheeft
Dat uwen knecht u sterckheyt heeft
Dat van dyn hulpe niet en claeght
Den Zoone van uwer dienstmaeght
Een teecken laet aen my gheschien
Op dat het mijn vyanden zien
En schaemte crijghen, om dat ghy
My staet in aller weghen by
Met uwen liefflicken troost
Die my by blyuen moet altoost
Weest op u hoede. |
|