Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje–
AuteursrechtvrijNa de wijse
| |
[Folio 37r]
| |
Best can laeten gheschien
Om sulck benouwen Abraham
Tot cana in egipten quam,
Isack met al den sijnen
Vloodt in der Philistinen
Contreie, maer
Godt dede daer
Belofte int verschijnen
Hem wonderlick troostbaer
In Jacobs tijden wasser geen
Cooren te crijghen, dan alleen
In Egipten, het waeren
Zeuen onvruchtbaer Jaeren
Maer Godt die sant
Joseph int lant
Om sijn ghetal te spaeren
Boodt hy syn milde handt
Israel leedt hongers verdriet
Want sy hadden te eten niet
Seer haest Godt om haer allen
Te lauen, neder vallen
Liet hemelsch man,
Sy aten van
Dat, in de woeste dallen
Aldus Godt helpen can
Een dierte was ten tijden ruth
Doen was des Heeren hulpe nut
Dauidt oock dese plaeghen
Dry Jaer moeste verdraeghen
Tot datmen hieldt
Dat Godt ghewildt
Heeft na sijn wel behaeghen
Doen wert den throon ghestilt
Om Achabs sonden quam ghequel
| |
[Folio 37v]
| |
Van dierte ouer Israel
In een ront Jaer en creghen
Sy geen dauwe noch reghen
Maer doen sy haer
Schickten daer naer
Te gaen op sheeren weghen
Eyndichde t'drooghe Jaer
Merckt Godts ouergroote weldaet
Ga naar margenoot+Hondert mannen heeft hy versaet
Nochtans met weynich eten
Deur de handt des propheten
Elisa, want
Men dierte vant
Den honger wert ghesleten
Deur den goeden bystant
Twas in Samaria de stadt
Soo diere dat een moeder adt
Haer kint, deur het bedwijngen
Des hongers, maer dees dingen
Godt ommesloech
Tot haer ghevoech
Sachmen in de stadt bryngen
Seer haest spijse ghenoech
Bethuilia synde beleyt
Elck van noodts weghen roept en schreyt
Groot berou der misdaden
Hadden sy, ende baeden
Nacht ende dach
Maeckten gheclaech
Tot Godt, die wt ghenaeden
Haer troostelick aensach
Een algemeene dierte ghinck
Gheheel ouer des werelts rinck
Maer op dat niet verlooren
| |
[Folio 38r]
| |
En gyngen d'wtvercooren,Ga naar margenoot+
Soo heeft ontfaen
T'gemeente saen
Hantreyckinge t'orbooren,
Van Paulo een vermaen
De dierte daer amos afspreeckt
Verthoont haer nu want ons ghebreeckt
Ten is gheen creatuere
Des Broodts, noch in figuere
Gheen watervloet
Maer t'is het soetGa naar margenoot+
Ghebenedyde puere
Woordt Godts twelcke ons voedt
Soo wy ghehoorsaem sijne stem
Syn nemend' ons toevlucht tot hem
Met een herte verslaeghen
Onse sonden beclaeghen
En leuen voort // recht alst behoort
Soo sal hy ons toe draeghen
Syn lieffelicke woort
Weest op v hoede |
|