Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– AuteursrechtvrijNa de Wijse
| |
[Folio 28v]
| |
Dat Conincklick priesterdom
Een Stadt die Godt al selue wrachte
Na den Evangelium
Binnen v meuren // en mach men speuren
Gheenen onreynen stanck
Touenaers, honden werden bevonden
Buiten uwen bevanck
Ghy zyt oprecht na het exempel
Van Christum en anders geen
Een opgebonden schoonen tempel
Al van leuendighe steen
Reyn moet ghy blyuen // en van v dryven
Wie de boosheyt hantiert
Waer deur ghy mede wert een woonstede
Daer de Heere logiert
Hy sal wandelen ende woonen
Onder v soo dat ghy sult
Wesen sijn Dochter ende Soone
Al met zynen Geest vervult
Als een vercooren // wedergheboren
Ghemeynte ghemaniert
Na syn beschicken // met gulden sticken
Inwendich schoon versiert
Ghy zijt getelt onder die temme
Cudde die Christus ontfinck
En syn schapen hooren syn stemme
Maer gheenen vremden huerlinck
Vry ghy hebt eenen // herder die gheenen
Afwyck v doen en sal
Maer hy wil gheuen // syn eyghen leuen
Voor sijne schapen al
Ghy zyt een licht dat breyt en wyde
Op den Candelaer verschint
Een heyr dat dickwils moet ten stryde
| |
[Folio 29r]
| |
En nochtans niet en verdwint
Perickel smaken // voorsichtich waken
Moet ghy, en nerghens van
Mismoedich beuen // maer vast aencleuen
Den voorgaenden leydtsman
O Zyon oft ghy overdochte
In menich voornemen stout
Hoe dier dat u de Heere cochte
Met gheen siluer noch met Gout
Maer met den vloede van zijnen bloede
Heeft hy v schult betaelt
dat deed'de liefde // die hem deurgriefde
En vyerich heeft bestraelt
Te rechte mach wel tvyer der minnen
V berayen, want hy wilt
V leyden tsijnen rijcke binnen
Och hy is daer van soo milt
En moet nu desen Heere niet wesen
Gheeert ende ghedient
Al die meer haken na ander zaken
En is hy gheenen vrient
En tis soo quaet sijn vrientschap deruen
Want hy is het Hemels broot
Dat ons behoeden can voor steruen
En hy is in alle noot
Goet en ghetrouwe // in druck in rouwe
Wanneer den strijt begint
dan wil hy comen // bystaen den vromen
Die hem vyerich bemint
Maer die nu op hem niet en schaffen
Sal hy in den grooten dach
Soo wreet en onghenadich straffen
Dat men noyt s'ghelycx en sach
Hoe sal dat clyncken // want dienu dyncken
| |
[Folio 29v]
| |
Te syn wijs ende groot
Vallen beneden // maer de vertreden
Bouen in Abrams schoot
Wilt ghy sijn de liefste Princesse
Van den hoochste Prince, laet
Sijn woort wesen u forteresse
Daer op sonder twijffel staet
Ghy sult niet connen werden verwonnen
Van eenighen vyandt
Godt sal haer dwinghen // ende v bringen
In sijn beloofde lant
Weest op v hoede |
|