Het Walchers liedeboeck
(1611)–Dirk Schabaelje, Jan Philipsz. Schabaelje– Auteursrechtvrij
[Folio 12v]
| |
Op de wijse
| |
[Folio 13r]
| |
smadende antwoort gauen
naer syn beslauen // was meer om Godt
den heere te behaghen
van het ghebodt
des Conincx, daerom van syn maghen
wert hy bespodt
Rusten ginck hy op eerden tyt
op dat vermoeytheyt slisse
maer doen wert hy zyn ooghe quyt
van der swalmen misse
dees droeffenisse // hem toegheleyt
liet den beproever comen
dat aen dit feyt
exempel soude zyn ghenomen
der lydtsaemheyt
Syn vrouwe arbeyde en span
en bracht een Jonge geyte
na huys, maer tobias haer man
die hoorde datse bleyte
welcke hy seydt te ghedoogen niet
maer doen daer sy behoorde
waer op gheschiet
van haer een thoornige antwoorde
tot meer verdriet
Weenende badt hy om de doot
verlangende na vrede
ter selver tyt was in den noot
raguels Dochter mede
tot den ghebede nemende heer
vindende haer verschoven,
dus het begeer
dees beyder, wert ghedraghen boven
voor God den heer
Als nu Tobias hert en zin
| |
[Folio 13v]
| |
hem heel ter dootwaerts stierde
riep hy syn zoone, die hy in
der vreesen Godts scholierde
ghelyck syn vierde // Capittel melt
oock gheboot hy te halen
van Gabel tgelt
den zoon en heeft met zijnder talen
niet gherebelt
Al wat hy hem hadde belast
hy wel volbrengen woude,
dus gynck hy soecken eenen gast
die hem gheleyden soude
in goe behoudenisse ghesont
hy nu van Godt ghedrongen
den engel vont
die daer als eenen synen Jongen
gheselle stont
Den Vader die beloofde hy
syn zoone te gheleyen
dus nemende adieu sijn zy
van malcander ghescheyen
niet sonder schreyen // des moeders maer
in den leydtsman betrouwen
hadde den vaer
en trooste haer herte vol rouwen
en groot misbaer
Sy quamen aen tygris den vloet
na tobia quam swemmen
eenen visch, hem vercroop syn bloet
en riep met luyder stemmen
hem wel betemmen // den eyngel mocht
sy hebben ten ruwijne
den visch ghebrocht,
en dry stucken tot medecijne
| |
[Folio 14r]
| |
daer wtgesocht
Dat herte gheleyt op den gloet
can gheen ghespoock ghedooghen
en de galle die is seer goet
teghen blintheyt der ooghen,
doen sy dus tooghen // sijnen gheset
vraechde hy van logieren,
tot raguel
sprack hy die is wt ons quartieren
hy kent ons wel
Begheeren wilt syn dochter, dan
syn ghoeden sult ghy eruen
Tobia sprack: ick hoore van
haer mannen dat sy steruen
quam het bederven // oock over my
mijn ouders souden treuren,
neen seyde hy
svyandts macht en sal niet ghebeuren
aen tlichaem dy
Vriendelick syn sy ingebracht
als Raguel de wete
ghecreghen heeft van haer gheslacht
bedwanck hyse ten ete
maer niet een bete // namensy daer
ten sy dat haer begheeren
eerst werde claer
Raguel moeste consenteeren
syn dochter haer
Tot een besluyt van desen echt
heeft Raguel ghegheuen
den zeghen, en na redens recht
een voorwaerde gheschreuen
en daer beneuen // syn sy gheset
in een camer alleene
| |
[Folio 14v]
| |
en dede met
ghebroke herten, in gheweene
een vast ghebet
Wat hem d'engel hadde geleert
poochde hy te volbrynghen
doen wert des vyants macht gekeert
deur des eyngels bedwyngen
van dese dyngen // heel overdacht
dede raguel deluen
haestich een gracht
vreesende oft oock wel der seluen
waer omgebracht
Vonden anders en gaven danck
den verdryuer der geesten
vulden het graf, deden ter banck
schapen ende vette beesten
hielden de feesten // Ootmoedichtem
en raguel quam spreken
met soeter stem
Tobia dat hy noch twee weken
bleue by hem
Tobia sprack den engel aen
oft hy wel woude henen
tot Gabelum in meden gaen
thoone thantschrift den genen
van den verschenen // geleenden schat
en hem daer bouen nooden,
hy dede dat
soo dat Gabel oock van de brooden
des bruylofts adt
Middelaer tyt waren bedroeft
syn moeder ende vader
om dat haer zoon soo lange toeft
weenden beyde te gader
| |
[Folio 15r]
| |
maer tgynck noch nader tmoederlick hert
liep op weghen en berghen
met groote smert
sach op oft sy hare zoone nerghen
ghewaer en wert
Raguel die wilde den tyt
van reysen noch wtstellen
Tobias sprack door seker syt
dat myn ouders haer quellen
de ueren tellen // dus wil ick siet
v wel hebben ghebeden
dat ghy my niet
langer en houdet, maer met vreden
nu henen liet
Doen gaf hy den haluen rijcdom
met syn Dochters ten deele
haue, en gelt een groote som
wasser vry int gheheele
maer gheen iuweele // te bouen gynck
D'onderwijsende reden
die sy ontfijnck
dus sijn sy vrolick wech getreden
met haer gheschijnck
Van haram door des engels raet
sy twee voor henen quamen
D'ander hielden haer op de straet
al zachtelick te samen
met haer sy namen // galle des vis
commende na al dichte
by huys, soo is
Anna verblyt want haer ghesichte
en sloech niet mis
Sijn blinde vader creech een moet
quam haer teghen ghegangen
| |
[Folio 15v]
| |
stootende sijnen ouden voet
om den zoone t'ontfangen
hadde verlangen // en groote vreucht
elck van haer lieden waende
en wert beweucht
sy Danckten Godt die haer verleent
al dese deucht
Doen heeft Tobia met de gal
svaders ooghen bestreken,
na een cleyne wijle, is al
de duysterheyt gheweken
hem is ghebleken // den claren dach
sy hebben seer ghepresen
Godt die den slach
gheeft, ende wederom ghenesen
den seluen mach
Binnen zeuen daghen hier na
quam al t'ander ghesinne
met Tobias vrouwe Zara
brachten veel rijcdom inne
en ten ghewinne // van meer iolyt
hielden sy zeuen daghen
groote maeltyt
waren met haer vrienden en maghen
tsamen verblyt
Doen hebben vader ende zoon
met malcanderen beraden
van dees leydtsmans verdienden loon
vertellende syn daden
Hoe hy den quaden vyandt verdreef,
blintheyt, Ja menichmalen
ghetrouwe bleef
syn deucht en is niet te betalen
watmen hem geef
| |
[Folio 16r]
| |
De helft van haer ghebrocht haef
sy voor hem presenteerden
maer hy thoonde dat hy geen gaef
noch loon van haer begheerden
maer dat sy eerden // Godt die henlien
in alle haer verdrucken
had aenghesien
en door sijn goetheyt veel ghelucken
nu liet gheschien
Een van den Engelen ick ben
die op den heere wachte,
doen ghy waert in v lyden, en
om Godt te dienden trachte
ick bouen brachte // ghebeden dyn
en wert ghesonden neder
om u ghepijn
te blussen, nu ick keere weder
ter plaetsen mijn
Doen is hy in een ooghenblick
verdwenen die dit saeghen
creghen eenen ghemeynen schrick
waerom sy seer verslaghen
dry ueren lagen // neder int stof
met bidden ende smeecken
en spraken lof
Godt die haer heeft alsulcken teecken
bewesen grof.
In goeden vrede hy ontsliep
na hondert en twee Jaren
syn kinders hy te samen riep
ende gynck haer verclaren
wat weder varen // sal Ninive
gheboot haer te bewoonen
een ander ste
| |
[Folio 16v]
| |
en haer als Godts dienaers te (thoonen)
met lydtsaemhe
Als Anna oock was in het graf
is Tobia ghedreuen
tot Raguel, die hy niet af
en gijnck, maer by ghebleven
en na syn leuen quam int besit
syn kinders hy aenschoude
int vierde lidt
om te volherden vry men soude
aenmercken dit
1610 Weest op u hoede. |
|