ganisatie zich bereid verklaarde de kosten van een derde (achterhoede) speler te dragen. Het Bestuur vond de speler D. Samson niet in conditie aangezien hij twee maanden wegens ziekte niet gevoetbald had en besloot de spelers H. Mijnals, M. Kruin en A. Kamperveen beschikbaar te stellen. Op 18 Februari vertrokken onze jongens per K.L.M. naar Jamaica. Niet tegenstaande het Car. elftal uit 20 spelers bestond werden onze jongens bij alle wedstrijden opgesteld en op zeer waardige wijze hebben zij de eer van ons land weten hoog te houden. Op Donderdagmiddag 6 Maart keerden zij terug en werden reeds op het vliegveld door honderden mensen verwelkomd. Nog voordat onze goodwill ambassadors behoorlijk voet op vaderlandse bodem hadden gezet, werden zij met groenwitte-kransen omhangen en kreeg elk hunner een handruiker vormende de initialen van de respectievelijke verenigingen.
Onder constant getoeter en hup-hup geroep begon de triomftocht naar de hoofdstad. Bij het William Kraanplein stapten onze voetbalhelden over in een ‘open’ wagen, waarna langs de Zwartenhovenbrugstraat werd gereden teneinde de duizenden verwelkomers bij de Ambachtschool op te halen.
Onder Clavers hot-tonen bereikte de geweldige stoet de Cultuurtuin alwaar de spelers werden toegesproken door, de Bondsvoorzitter De la Fuente.
Na zijn pittige speech verzocht hij de bestuursleden Salomons en Van Ommeren om samen met hem de spelers Kruin, Kamperveen en Mijnals, die hij de respectievelijke bijnamen gaf van ‘ruin’ ‘tovenaar’ en ‘verduin’ gouden medailles op te spelden ter herinnering aan de grootse prestaties welke zij op Jamaica leverden.