Het geestelyck jubilee van het jaer O.H. M.DC.L. ofte Vreugde van 't berouw

[p. 396]

Glorie sy den Vader, ende den Soon, ende den H. Geest: als 't was in den beginne, ende nu, ende altijdt, ende in der eeuwigheyt der eeuwigheden. Amen.

Stemme: Benedicta sit: Of, Bien quelle.

UZy lof en eer in der eeuwigheit,

Voor u genaden Heilige Dryvuldigheit.

Mijn verstandt, en will', en gedachten al
Loven u in 't aerdtsche dal.

[p. 397]

 

My drykantigh hert naer u beeldt gemaeckt:

 

O Godt den Vader, naer u mijnen Schepper haeckt.

 

Mijn verstandt, &c.

 

Ghy door uwen Soon my weer leven doet,

 

Die voor mijn leven heeft gestort sijn heiligh bloet.

 

Mijn verstandt, &c.

 

En door uwen Geest my weer onderricht,

 

En met de stralen van u liefde weer verlicht.

 

Mijn verstandt, &c.

 

Met u dry en een weer vereenight my,

 

En na dit leven maeckt door u genaden bly.

 

U sy lof, en eer in der eeuwighelt

 

Heilige Dryvuldigheit.

Saligh zijnse die droevigh zijn: want sy sullen vertroost worden. Matth. 5.
Stemme: Als voor pag. 19.

MYn Tortelduifjen heeft gesucht,

Genomen van het quaet de vlucht,

Dat eclipseerden haer gesicht,
En scheide van het eeuwigh licht;
Dat van den hemel haer verleidt
Had met een Aes vol ydelheidt,
Dat haer van alle deuchden bloot
Had nu verwesen tot de doot;
Dat haer bevonden al te licht
In 't strenge Goddelijck Gericht,
Verdoemde tot den helschen brandt.
De vreese gaf haer weer verstandt.
Haest voor den Rechter neergedaelt,
Van sijnen Soon is weer onthaelt
In d'Arck van sijn Bermhertigheit,
Voor eenen sucht altijt bereit.
Den Schepper wierd' een Creatuer,

[p. 398]

 

Omhelsde soo weer haer natuer,

 

En in den armen Stal geleyt

 

Haer toonde sijn ootmoedigheyt;

 

Besneden in sijn jonge jeucht

 

Beweeghde tot de vroege deucht;

 

Gebeden van de Wijsen aen

 

Haer leerde sijnen wil verstaen;

 

Gevlucht, haer vluchten alle quaet,

 

En volgen oock den goeden raet;

 

Verlooren, niet verliesen meer

 

Door hare schult den goeden Heer;

 

Weerom gevonden in de Kerck

 

Alleen Godt soecken in haer werck;

 

Van Simeon hier Godt bekendt

 

Verlangen soo na Godt haer endt;

 

Wel na sijns Vaders wil bereyt

 

Te lijden om ons saligheyt

 

Haer leerde soo in smert, en pijn

 

Met sijnen wil te vreden zijn.

 

Sijn droefheyt, sweet, en bitt're gal

 

Verdreven haer wellusten al.

 

Sijn slagen, Riet, en Doorne-kroon

 

Vertoonden haer de werelts loon;

 

Aen 't Kruys genagelt leerde haer

 

Oock tot de doot hem volgen naer;

 

Met hem verweckte van de doot,

 

En weer ontfongh in sijnen schoot.

 

Mijn Duyfje paerde wederom

 

Met haren lieven Bruydegom.

 

O sondaer sucht oock om u quaet,

 

Eer dat u Ziel verlooren gaet;

 

Sucht met mijn Duyfje liever hier

 

Als namaels in het eeuwigh vier.

Den loon is sonder

EYNDE.