| |
| |
| |
| |
Het Lijden ons Heeren Jesu christi.
Ende sijn sweet is geworden als druppelen loopende op de aerde. Luc. 22.
Stemmen als voor pag. 19.
SIet hier bedout alleen het Vel
In teken dat den vroomen Helt
Voor haer behouden sou het velt.
Hy nam de natte Schapen-huyt
En wranck den lieven douw daer uyt.
| |
| |
En in een schale druppen liet.
Soo Jesus oock sijn bloedt vergiet,
En druppen op der aerden laet
Met sijnen droeven sweet tot baet,
En tot verlossingh van ons al
Verwonnen door den eersten val,
En niemant desen douw' ontfanght,
Waer na de werelt heeft verlanght?
Ah! niemant presenteert de Schael
Noch onbeweeght van dit verhael,
Eylaes, u niet ontdoyt een hert
Vol van benautheyt, pijn, en smert?
Hoe is het mogelijck dat ghy
Noch wesen kondt al even bly,
En uytgestort in ydelheyt,
Waerom den goeden Jesus schreyt,
Plat op der aerden neergeleyt,
Gelijck dit velleken u leert.
O Sondaer, Sondaer u bekeert,
En geene sonden meer en doet,
Die hier uytdrucken sweet, en bloet,
| |
Mijn Ziele is bedroeft totter doodt, Matth. 26.
Maer de werelt salblijde zijn. Joan. 16.
Stemme: Sooder yemant vraeght. Of: Blijdtschap van my vliet.
| |
| |
Voor den mensch' in smert,
Op mijn aerde daelt ghy neer,
En spreydt op my u handen
Laet in dees' have landen,
Oock mijn hert, ô Jesu soet.
Ghy mijn doodt beschreyt.
Dat ick u niet meer bemin.
Scheurt mijn hert van een.
Houdt u meerder droef heyt in.
O zy gaet hooger vloeyen,
Tot uws Vaders wil gereet.
Wilt oock mijn hert besproeyen,
| |
| |
Door u heyligh bloet, en sweet.
Komt in mijnen Hof mijn Duyf,
Drinckt mijn uytgeperste Druyf.
Komt, eet hier mijn Olyven,
Uwen Vader niet versmaedt.
Wilt in u hert my schrijven
En in mijn liefde blijven
Van mijn heyligh bloedt versaedt.
En sijn liefde niet en proeft.
Hy sucht hier om u sonden,
| |
| |
Komt eer ghy gaet te gronden,
| |
Want u vernielinge is groot, gelijck de Zee. Jer. Thren.2.
Stemme: Videte caelites, & admiramini.
Wat ghy voor ons al doet!
Heer, u bloedigh sweeten!
En loopt hier over dijck,
Niet meer om ons en sweet,
Ons sonden zijn ons leet,
| |
| |
Oock door u sweet, en smert,
| |
Komt in mijnen Hof mijne Suster, mijne Bruyt, ick hebbe mijne Myrrhe gemaeyt met mijne kostelijcke speceryen. Cantic. 5.
Stemme: Mijn oogskens weenen. Of: Devote herten.
KOmt al tot Iesum die zijt beladen,
Gaer met u kruysken in sijnen Hof,
Daer sult ghy leeren voor sijn genaden
In al u lijden hem singen lof.
Het hooft van Jesus betuynt met dooren
Is uwen Lust-hof in smert, en pijn,
Dat uwe sonden alsoo door-booren,
All' u tormenten niet grooter zijn.
Hoort hem u nooden: mijn deur is open
Komt, ô mijn Duyve, vlucht in mijn hert
Met eene Lancy voor u doorloopen,
Niet meerder wesen kan al u smert.
Pluckt met sijn Moeder aen 't Cruys gevonden
De Granadille, die presenteert
U d'instrumenten van al sijn wonden,
Geen meerder droefheyt u hert passeert.
Met sijn Propheten pluckt Tydelosen
Van sijne goetheyt in al sijn leedt,
Dat hem aendeden om u de boosen
Geen mensche wesen kan u soo wreedt.
| |
| |
Met sijn Apostels pluckt met verlangen
Van hem te dienen de Sonneblom.
Voor u is hy aen het Cruys gehangen
Volght met u Cruysken den Bruydegom.
Met sijn Discipels leeft Violetten
Van sijn verheven Ootmoedigheyt,
Gelijck een wormken hem laet verpletten,
Geen swaerder kruyssen zijn u bereyt.
Met sijn Doctoren, en Martelaren
Pluckt in sijn doornen de Lauwer-kroon.
Wilt door het lijden u ziel bewaren
Met Sinte Steven siet na den loon.
De schoone Tulpen van al sijn deuchden
Pluckt in sijn leven, en swaren strijdt
Met sijn Belijders, die haer verheuchden
In alle sieckten, die ghy nu lijdt.
Pluckt met Sint Agnes, en al sijn Maechden
De witte Lely van Suyverheyt,
Die oock sijn Moeder, en hem behaeghden,
Die by de Lelyen sijn Schaepjens weyt.
Met Magdalena wilt hier vergaren
Sijn roode Roosjens, de druppels root,
Die uyt sijn wonden haer openbaren.
Omhelst u Cruysken oock tot de doot.
Met dese Bloemen laet uyt sijn oogen
Op u neer-dalen den soeten douw.
Hy sal u tranen hier naer afdroogen,
En dan verblijden naer u berouw.
| |
| |
| |
Slaept nu, ende rust, siet de ure is by gekomen, ende de Soone des menschen sal gelevert worden in de handen der Sondaren. Matth. 26.
Stemme: O amo te, te Jesu mi.
DEn Heere Jesus opgestaen
Als Iudas hem begon te naken
Sprack sijn Discipels weder aen
Kondt ghy met my niet waken?
Ghy slaept als uwen vyandt waeckt,
En komt om uwen Heer te vangen.
My den Verrader Judas naeckt,
En haest met groot verlangen.
Nu slaept, en rust, ist dat ghy kont,
Sy komen aen, die wel ontwecken
U sullen uyt den slaep terstont
O Sondaer, Sondaer die trompet
Sal oock eens klincken in u ooren,
Die nu soo slaept in u gebedt,
En wilt naer hem niet hooren.
Ghy zijt soo menighmael van hem
Geweckt in uwen slaep der sonden.
Ghy hebt altijdt die goede stem
Veracht, en al sijn wonden.
Dewijl ghy slaept, u naeckt de doot,
Die geenen tijt u meer sal geven,
Te laet ghy dan sult sien ontbloot
Eylaes, ô Sondaer al te laet
Dan open doen ghy sult u oogen;
Te laet verfoeyen dan het quaet
| |
| |
Te laet ghy dan sult naer het goet,
En naer een langer leven wenschen.
Dat ghy dan wenschen sult, nu doet.
Ontwaeckt in tijdts, ô menschen.
De doodt komt in de nacht,
O mensch' houdt goede wacht.
|
|