|
| |
| |
| |
| |
De Openbaringe des Heeren.
De Sterre, die sy gesien hadden in 't Ooste, ginck voor henlieden. Matth. 2.
Stemme: Als vooren, pag. 19.
ALs onsen Heer gebooren was,
De Wijsen als een goet Compas
Haer nieuwe Sterre volghden naer,
Die van den Oosten leyden haer
Tot in de Stadt van Bethlehem,
Waer in de Kribbe vonden hem,
En gaven haren Coninck gout
| |
| |
Met alle vreuchden overdout;
Oock Myrrh', en Wieroock naden wensch
Van hem waerachtigh Godt, en mensch,
En zijn gekeert weer in haer landt,
Geleyt als kinders door sijn handt,
O mensche, die oock Coninck zijt
Van uwen will', en appetijt,
U is sijn licht oock opgestaen,
Dat ghy geloovigh naer moet gaen.
Die sijnen Heer gehoorsaem is,
En wandelt in geen duysternis.
Daer is maer een geloof, alleen
Dat sestien hondert jaren scheen,
En door geen' helsche macht verdween,
Gesticht op den genoemden Steen
In de Schriftuere klaer verhaelt.
Geluckigh is hy, die bestraelt
Dit ware licht, het welcke leyt
Alleen ons tot de saligheyt.
Den goeden wille veel vermach.
Haest die gewenste Sterre sach,
Die tradt de werelt met de voet
En socht alleen het eeuwigh goet.
Alsulcken zijnder dun gezaeyt.
Den mensch met alle winden waeyt,
Die met den Weerhaen staet om hoogh
En slaet het onversadigh oogh
Op rijckdom, eer, en hoogen staet
En om de werelt Godt verlaet,
Die ons om hoogh geschapen heeft,
En daer het eeuwigh leven geeft,
Is 't dat wy na dit eenigh licht
Waerachtigh keeren ons gesicht.
| |
| |
| |
Ende haer schatten opgedaen hebbende, offerden sy hem gaven, gout, wieroock, ende Myrrhe. Matth. 2.
Stemme: Nu sich ondanckbaer toont mijn Herderinne.
DEn goeden Herder om 't Schaepje verlooren
In onse menscheyt van boven gedaelt,
Van sijne Moeder Maria gebooren,
Sijn uytverkoren uyt Oosten onthaelt,
Geleydt van sijne Sterr' in Bethlehem
De Wijsen in sijn doeckjens vinden hem,
En hier voor haren alderwijsten Heer
Ootmoedigh op der aerden dalen neer.
Den hooghsten Coninck der Coningen loven,
By sijns kribb', en ootmoedigen stal
Verheven boven Palleysen en Hoven
Van den almogende Schepper van al.
En voor het Kindeken, dat op den schoot
Van sijne Moeder sit, van al ontbloot
Doen op vol liefden, en medogentheyt
Haer schatten van den Oosten hem bereyt.
Met hare gaven hem Coninck belijden;
Met hare gaven belijden hem mensch;
Met hare gaven in Godt haer verblijden
Al haer verlangen, en eenigen wensch.
Sy geven 't Kindeken als Coninck gout,
In dit geloove by de Ioden stout.
Vereeren Myrrh' tot sijn begravenis,
En Wieroock hem, die Godt waerachtigh is.
Het soete Kindt niet en laet hem verwinnen,
Het in de werelt niet werelts en heeft.
Godt boven alle goet leert haer beminnen,
Het gout der liefden haer wederom geeft,
En sijnen Wieroock van godtvruchtigheyt,
| |
| |
En sijnen eersten Myrrh' van lijdtsaemheyt.
De Wijsen van sijn wijsheyt uytgeleert
Door and're wegen zijn naer huys gekeert.
Oock met de Wijsen ô mensch' uytgelesen
Om te gaen soecken dit goddelijck Kindt.
U is het ware licht oock opgeresen
Waer in ghy seker u saligheyt vindt,
In 't woordt des Heeren u soo klaer belooft,
Wanneer ghy met die Wijsen oock gelooft,
En uwen alderliefsten schat vereert,
Alleen het Kindeken u hert begeert.
| |
Veel zijnder geroepen; maer luttel uytverkoren. Matth. 22.
Stemme: Hoeffnungh ist meyn beste fruedt.
KOmt, ô menschen, en aenhoort
Dat de quaden al verstoort,
En de goeden roept tot hem
In sijn heyligh Bethlehem.
Dit Woordt en maeckt geen onderscheyt,
Arm, en rijck zijn daer geleyt.
By dit aldersoetste Kindt,
Arme Schepers eerst ghy vindt.
Armen sijn den Heer gelijck,
Haer behoort het Hemel-rijck;
Godt alle pracht, en hoogen staet
Van de werelt hier versmaet.
Oock de Wijsen quamen daer
Die gingh voor, en leyden haer
Uyt haer lieve Vaderlandt
En verlichten haer verstandt
| |
| |
Om te gaen soecken 't eeuwigh goet
Dat ons hert alleen voldoet.
Veel die Sterre sagen aen;
Dry maer zijn die naer gegaen.
Veel geroepen quamen niet
Alleen die volghden haren schijn,
Laet ons een van dese zijn.
Dese Sterre, die soo scheen,
Het water van den tegenspoet
Hare vlam niet uyt en doet.
Van dit woordt gestoort, en gram
De Scriben ondersoecken deedt,
Wat hier van sey den Propheet.
Sou van eene reyne Maecht,
Die hem had altijt behaecht,
In Bethlehem de kleyne Stadt
Uytgekipt voor desen schat.
Godt een weynigh ons bedroeft,
Maer niet langen tijdt vertoeft.
Siet de Wijsen onderricht,
Van de Sterre weer verlicht.
Die brocht met groote vreuchde ras
| |
| |
Haer daer 't Kindt gebooren was.
Van de Moeder wel onthaelt,
Op der aerden neer-gedaelt,
Elck uyt sijnen open schat
Met vreuchd', en tranen overdout
Gaven haren Coninck gout.
En met Wieroock openbaer,
En aen hem waerachtigh mensch
Sterffelijck naer onsen wensch,
Myrrh' voor sijn begravenis.
Mensch' oock opent u verstandt,
Doet hem oock u offerhandt.
Uwen Myrrh van Suyverheyt;
Wieroock van Gehoorsaemheyt
En 't gout der liefden hem vereert,
Anders niet het Kindt begeert.
| |
Wandelt als kinderen des lichts. ad Eph. 5.
| |
| |
| |
Gebedt.
ALmogende Schepper van hemel, en aerden, Ick N. u onweerdigh schepsel, van den Oosten mijns levens gheleyt van u ghenade door het over al schijnende ende noyt verdwijnende licht van het eenigh salighmakende Geloof, ende bevrijdt van de bekooringe van den helschen Herodes my soeckende daer af te trecken door de begeerlijckheyt der oogen, des vleesch', ende hoveerdigheyt des levens, booghe mijn knïen van ziel', en lichaem met de hemelschen, aerdtschen, ende onder-aerdtschen, in den Stal van mijnen eenigen Herder, uwen beminden Soone Jesus, voor de Kribbe van sijn ootmoedigheyt, en tot danckbaerheyt van dese onweerdeerlijcke weldaden, offere aen uwe eeuwige Majesteyt met de dry Wijsen, uyt de schatten van mijn memorie, verstandt, en wille voor mijne Myrrhe sijn Maeghdelijck lichaem met al sijn lijden en verdiensten voor al mijn sonden; voor mijnen Wieroock sijn heylige ziele met al sijn vyerige gebeden, voor alle onachtsaemheyt in de mijnen; voor mijn gout sijn Godtheydt met alle sijn glorie voor alle mijn ondanckbaerheyt. Wilt dese mijn' offerhanden genadighlijck ontfanghen, ende met de Wijsen wilt my leyden door den anderen wech van een oprecht leedtwesen, ende belijdenisse mijnder sonden naer mijn eeuwigh Vaderlandt. Amen.
|
|
Auteursrechtvrij
