Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter– AuteursrechtvrijStemme: Met een pluymken op sijn mutsken, &c.
WIlt hooren 'k zal 't u singen,
Hoe lest met behendigheyt,
Het zijn wonderlijcke dingen,
Twee dieven vol gauwigheydt,
Een koopman lichten uyt sijn sack,
Een beurs die vol pistolen stack,
| |
[pagina 164]
| |
Een silver horlogie schoone,
Daer by vijftigh goude kroonen,
'K zal 't u singen, blijft wat staen,
Hoe het daer med' is vergaen.
Eenen koopman machtigh rijcke,
Quam eens in een vlaemsche stadt,
Om te doen sijne trafijcke,
Hoort hoe hy wierdt aen-gevat,
Twee dieven hadden dit bespiedt,
Volghden desen koopman siet,
Sochten hem wat te verdooven,
Om sijn beurse te berooven,
Leyden hun pratijck te werck,
Vervolghden hem tot by de kerck.
S'en konden hun ampt niet plegen,
Voor dat hy quam op de mert,
Vervolghden hem daer-en-tegen,
Hoort hoe hy bedrogen werdt,
Hy quam by veel koop-lien daer,
Desen dief wierdt dat gewaer,
Hy heeft hem alleen geroepen,
Oock van koopmanschap gesproken,
Seyd': ick weet u groot profijt,
Desen koopman was verblijdt.
Terwijl dat sy t' saemen praeten,
Quam daer met behendigheydt,
Desen dief sijn kameraede,
Die stracx met sijn gauwigheydt,
Terwijl dat hy t' saemen sprack,
Nam sijn beurs uyt sijnen sack,
Met d' horlogie beyd' te gaere,
Den koopman wierdt dit gewaere,
Want hy hadd' sijn beurse lief,
Riep geduerigh: houdt den dief.
Desen dief met gauwe treken,
Gaf het aen sijn mede-maet,
Die vertrock stil sonder spreken,
Die de beurs uyt-klincken laet,
| |
[pagina 165]
| |
T' wijl daer wierdt gemurmureert,
Wierdt den dief gevisiteert,
Die onnoosel wierdt bevonden,
Los gelaeten op 't selve stonden,
Desen dief is wech belendt,
Dan quam daer veel volck ontrent.
Desen dief sijn kammeraede,
Sprack terstondt den klincker toe,
Haest u roept eer 't is te spaede,
Een beurs en een horlogie hoe,
Hebb' ick gevonden wilt verstaen,
Adresseert u in de swaen,
Want morgen moet ick vertrecken,
Roept dit om in alle plecken,
Den roeper gonck dit roepen hoort,
M' heeft noyt van den dief gehoort.
Den koopman heeft dit vernomen,
Dat sijn beurs gevonden was,
En hy is gegaen van stonden,
In de swaen op 't selve pas,
Van als hy quam in dat huys,
Desen koopman stondt confuys,
Van geen beurs wist-men te spreken,
Den koopman was uyt-gestreken,
Was horlog' en schijven quijt,
Gy kont dencken hoe 't hem spijt.
Dese dieven blijde waeren,
Als sy quamen by malkaer,
Elck lacht die dit hoort verklaeren,
Deelden desen buyt te gaer,
Oorlof die hier by my staen,
Neemt hier al exempel aen,
Al die noch doen koopmanschappen,
Laet u alsoo niet beklappen,
Anders komt gy in 't verdriet,
Als dien koopman is geschiedt.
|
|