Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck

Maeghde-klacht van vier soete meysken die aen malkanderen hun verdriet vertelden.

Stemme: Daer was een vrouwken vroegh op-gestaen.

ACh vrienden blijft een weynigh staen,
Hoort hoe ick binnen Veurne, binnen Veurne
Vier meyskens sagh een straetjen gaen,
Een straetjen gaen, Vertellen hun avonteuren,
Avonteuren, avonteuren.

Voor eerst soo sprack ons Magdaleen,

'K wil dat ick mochte trouwen, Mochte trouwen
Al waer 't een gast maer met een been,
Maer met een been,
'K soud' van hem soo veel houwen,
Soo veel houwen, soo veel houwen.

Ick ben eylaes daer med' belaen,

Hoe ick best een zal krijgen, een zal krijgen,
Niemandt en komt my spreken aen,
My spreken aen,
Hoe dat ick noch stuyp' en nijgen,
Stuyp' en nijgen, stuyp' en nijgen.

Anne Mary klaeght haeren noodt,

Dat haer niemant komt vreyen, Oock in 't leyen
Ick van van droefheydt by-naer doodt,
Jae by-naer doodt
En dat wordt my niet te greyen,
Niet te greyen, niet te greyen.

Ach hadd' ick maer eenen man,

Al hadd' hy maer dry sinnen, maer dry sinnen,
Jae ick sweir' u als dat ick dan,
Voor goeden Jan,
Neirstelijck den kost soud' winnen,
Kost soud' winnen, met spinnen.

Daer op soo sprack dan onse Griet,

'K en kan 't niet meer verdragen, meer verdragen
Van al het lijden en verdriet, Dat my geschiedt

[p. 149]

 

Komt te groeyen alle dagen,

 

Alle dagen, alle dagen.

 

 

 

Och hadd' ick oock een armen bloedt,

 

Met een bult en twee krucken,

 

'T soud' noch lucken,

 

Al waer hy schaemel sonder goedt,

 

Ick schiep noch moedt,

 

Als hy maer wat groen kan plucken,

 

Groen kan plucken, groen kan plucken.

 

 

 

Daer op soo sprack ons Antonet,

 

Ick ben oock te beklagen, te beklagen,

 

Hoe fraey dat ick gaen op-geset, Met Agrazet,

 

Niemandt om trouwen komt my vragen,

 

Komt my vragen, komt my vragen.

 

 

 

'K wensch oock maer om een suckelaer,

 

Al waer 't maer eenen loeten, slom van voeten,

 

Als hy den brandt van binnen maer

 

Kan blusschen daer,

 

Al mijn geldt kan 't al versoeten,

 

Al versoeten, al versoeten.

 

 

 

Daer med' zijn sy van een gescheydt,

 

Met d' oogen vol van traenen, vol van traenen,

 

Eylaes s' hebben soo seer geschreydt,

 

Soo seer geschreydt,

 

Jonghmans 'k moet u dit vermaenen,

 

Dit vermaenen, dit vermaenen.

 

 

 

Sa spoeyt u jonghmans al-te-mael,

 

Gaet helpt hun uyt het leyen, Uyt het leyen,

 

Eer dat sy sterven van die quael, Al van die quael

 

Wilt de meyskens t' saemen vreyen,

 

T' saemen vreyen, t'saemen vreyen.

 

 

 

Oorlof hier hebt gy 't g'heel beklagh,

 

Van hun in druck gekregen, Druck gekregen,

 

Hier med' wensch ick u goeden dagh,

 

U goeden dagh,

 

Singht dit op marckt en wegen,

 

Marckt en wegen, wel ter degen.