Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 110]
| |
Stemme: Van den wagen van Ronsse.
DE boere-klacht, Hebb' ick gebracht
In dicht naer mijn behaegen,
Hoe sy leven in pijn,
'T is wel om te beklaegen,
Want-men vraeght over al,
Sommen in groot getal,
En den boer komt tot den val,
Den ontfanger wilt rollen, Ten vollen,
Den boer staet op-geswollen,
Deurwaerders kael, Zijn al-te-mael,
Als honden die staen grollen,
Den boer die staet, Als 't is te laet,
Met een proces, Sonder exces,
Moet in de kosten vallen.
Hy wordt gedaeght, Ende gevraeght,
Veel meer als hy kan geven,
Eylaes! den armen boer,
Hoe soud' hy konnen leven?
Hy is dickwils in pijn,
Elck een roept: brenght geldt aen mijn,
En den boer verkoopt een swijn,
Sijn peirdt of ander beesten, 'T zijn geesten
Sy trecken al om 't meesten,
Den procureur, Die komt oock veur,
Al kijven en tempeesten,
Met een voluym, Gestelt wat ruym,
Het is al dier, Dat vuyl pampier,
Betaelt dat met den eersten.
Den boer seer kael, Moet beestiael
En slagh-geldt oock betaelen,
De thienden van sijn graen,
Of-men soud' 't goedt af-haelen,
'T is baerkens brenght maer op,
Twee wette-boden oft een strop,
Zullen u vatten by den kop,
| |
[pagina 111]
| |
Al sonder langh te beyen, U leyen,
Tot gy het zult beschreyen,
In 't vangen-huys, Sonder abuys,
Tot spijt van die 't beneyen,
'T is al om 't geldt, Dat men u quelt,
Brenght op 'k zal u bevreyen.
Is den boer kranck, Hy neemt een dranck
Stracx van den apotheker,
Den doctoor komt oock aen,
Ordonneert warme bekers,
Syropium den leck-pot,
Geeft-men hem in, 't en is niet bot,
S' houden met den boer den spot,
Sy konnen hem wel scheiren, En smeiren,
Den boer siet het noch geiren,
Neemt in den mondt, Al waer het stront,
En durft' er niet op sweiren,
Scheiren sijn baerdt, G' heel onvervaert,
Is het niet om te deiren.
Komt hy in stadt, Om dit of dat,
Kleers aen het lijf te koopen,
M' over-looft hem den helft,
Noch seght-men laet hem loopen,
'T is maer eenen lompen boer,
Te stroopen 't is nu onsen toer,
'T waer my leedt dat hy wel voer,
Soo neemt-men hem te knijsen, mis-prijsen
Is 't niet om te af-grijsen,
Is 't u te dier, Gaet vry van hier,
'T en zijn maer kleyne mijsen,
Laet mijn goedt staen, Ras maeckt gedaen,
'K zal u de deure wijsen.
Abten, prelaet, En advocaet,
Raedts-heeren hoogh verheven,
Klercken en procureurs,
'T moet van den boer al leven,
Ambachts-lien en droogist,
Bedelaers die den tijdt verquist,
| |
[pagina 112]
| |
Soldaeten die soecken twist,
Met ander vliegen, die liegen,
En oock den boer bedriegen,
Heer en mevrouw', die staen seer gouw,
Met stuypen, vleyen, nijgen,
Konnen den boer, sonder ramoer,
Oock in het net wel krijgen.
Den boer die moet, noch banckeroet
Ten lange lesten spelen,
Is bystier en steirt af,
Geen goedt maer schuldt seer veele,
Dat heeft den advocaet gedaen,
Heeft qualijck hem 't proces geraen,
Nu moet hy om stuyten gaen,
Daerom landts-lien wilt leeren, studeeren,
En niet meer procedeeren,
Doet mijnen raedt, Niet meer en gaet,
By procureurs of heeren,
Betaelt uw' schuldt, En gy-lied' zult
Met vreughden domineeren.
Gy hebt de Vlaemsche Boere-klacht
Van my in druck gekregen,
Soo dan elck naer het stroopen tracht,
En pluymt den Boer ter degen.
|
|