Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter– Auteursrechtvrij
[pagina 84]
| |
Stemme: ô Schepper groot van kracht! &c. (of) Van 't belegh van Iper.
WEent, treurt en sucht nu allegaer,
Rampsalighe Troyaenen,
Over de groote plaegh' voorwaer,
Stort elck een zee vol traenen,
'T zijn uw' sonden groot in getal,
Die baeren 't groot ongeval,
Dat gy vol wreedtheydt ongehoort,
Wierdt deirelijck in 't bloedt versmoort.
Als Helena die schoone vrouw,
Eens gonck by Pharis treden,
Dien vorst seer kloeck, jonck en getrouw
Die gaf haer soete reden,
En door de voncken van de min,
Wou sy loncken in 't begin,
En oock de jonste van den vorst,
Die dit groot onluck baeren moest.
Ulysses heldt lagh voor de stadt
Van Troyen, om te g'raecken
Daer in, hoort hoe hy buyten hadt
Een houten peirdt doen maecken,
Dat groot als een kercke was,
Daer veel mannen in 't harnas
Lagen verborgen met 't geweir,
Die d' inwoonders deden veel deir.
Hoort eens wat dat'er is gebeurt,
Om 't peirdt in stadt te krijgen,
Dit bloedt-tonneel dient wel betreurt,
De Griecken al stil-swijgen,
De stadt verliesen sy in schijn,
Gongen deysen, hoort naer mijn,
Daer met geheel hun leger groot,
Waer door dat Troyen quam in noodt.
| |
[pagina 85]
| |
In dese stadt sondt-men terstondt
Een spioen, om bespieden,
Die 't binnen al in vreughden vondt,
Hoort wat-men sagh geschieden,
Als sy vernamen met'er daedt
Dat 't peirdt voor de poorte staet,
Braecken de wallen in den nacht,
S' hebben 't peirdt in de stadt gebracht.
Sy vrochten daer met alle man,
Om 't peirdt in stadt te haelen,
Seyden laet ons niet scheen daer van,
Maer laet ons sonder faelen,
Het stellen voor des tempels poort,
S' hebben gerucht in 't peirdt gehoort,
D' een seyd': wat klinckt daer by geval
D' ander seyden: 't is niet met al.
Capys die gaf hun goede reen,
Die sy nochtans versmaeden,
Sy gingen al hun macht besteen,
Quamen met 't peirdt gelaeden,
En g'heel de Griecksche leger-schaer
Kroop by nacht in stadt te gaer,
Door de wallen, poort en stadts meur,
Elck een ontsloot in 't peirdt sijn deur.
Dan begonsten sy 't moordt-tonneel,
Seer schrickelijck te spelen,
Al de Troyanen waeren g'heel,
Beschoncken, gongen quelen,
Wierden vermoordt door 't blancke stael
Kleyn en groot in 't generael,
De Griecken nijdigh als verwoedt,
Deden elck smooren in sijn bloedt.
De Griecken vielen in de stadt,
Seer weynigh zijn 't ontkomen,
Mits de Troyanen waeren sat,
Dit doet mijn herte schroomen,
'T verhaelen van die moordt en brandt,
| |
[pagina 86]
| |
M' hoord' elck roepen om bystandt.
Maer siet eylaes! 't was al te laet,
Als de stadt g'heel in brande staet.
Over d' acht hondert helden kloeck,
Veel borgers en soldaeten
Vondt-men daer doodt naer ondersoeck,
Moesten hun leven laeten,
Maer eenen Eneas over-schoot,
Weynigh ander kleyn en groot,
Droegen aen Dido dese maer',
Maeckten een schroomelijck misbaer.
Oorlof voor 't lest gy schoone sted'
Van Troyen hoogh verheven,
Ick wensch u hier naer peys en vred',
Godt wilt het hun vergeven,
Dat s' u hebben dit leedt gedaen,
Wilt daerom niet treuren gaen,
Want 't waeren al hun sonden groot
Die al uw' volck brochten ter doodt.
|
|