Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 71]
| |
Stemme: Miserere mei.
EErt MARIA te gaer,
En wilt haer t'saemen groeten,
Sy zal uw' smert hier naer,
Met 't hemel-rijck versoeten.
Doet als den Engel ded'/
Wilt haeren lof verkonden,
Gy zult met haer in vred',
Leven ten allen stonden.
'T woordt is geworden vleesch,
Uyt een maget gebooren,
Dat is den rechten heesch,
Om niet te gaen verlooren.
Den grooten prins gaet voort,
Omringht met gulde straelen,
Die uyt des hemels poort,
Tot op der aerdt quam daelen.
Verblijdt u Adams-zaedt,
Godt komt uw' schuldt versoenen,
Sijn Engel komt ter baet,
Om dees boodtschap te doene.
Avernus uwe macht,
Die zal Godt wel beletten,
'T helsch serpents groote kracht,
Zal daer door g'heel verpletten.
Hy treedt tot in de deur',
Laet gy hem voorder komen,
MARIA maget peur,
Zal 't helsch serpent doen schroomen.
Den Engel die komt uyt,
En valt haer voor de voeten,
En heeft Godts weirde bruydt
Met groot oodtmoedt gaen groeten.
| |
[pagina 72]
| |
Vol van gratie zijt g' uyt Jes,
Dien grooten stam geresen,
Goedt-aerdige princes,
Gy zult haest moeder wesen.
Van uwen Heer naer heesch,
Het eeuwigh woordt des Vaders,
In u zal worden vleesch,
Door uwe milde aders.
Dees maeght wiert zeeghbaer roodt
Als sy den Engel hoorde,
Haer hert' van vreught ontsloot,
Verbaest in dese woorden.
Sy rekend' by haer loon,
En gaet op alles letten,
De komst van haeren soon,
En sy bestemt veel wetten.
Hoe zal dit konnen zijn?
Mits alle mijne jaeren,
Zijn met beloft' van mijn
Teer maeghdom te bewaeren.
Ten hemel geeft my rust,
Geen man my oyt te naecken,
Geen menschelijcke lust,
My oyt zal aen-genaecken.
Hoe zal dit konnen zijn?
Hoe zal dit konnen wesen?
Dat ick zal moeder zijn?
En maeght blijven gepresen.
Wat peyst gy wijse maeght?
Wat vreese doet u beven?
Waerom is 't dat gy klaeght?
Wat doet uw' herte sneven.
Die gy ontfangen zult,
En baeren sonder pijne,
Gy zult wesen vervult
Met 's hemels medecijne.
JESUS werdt sijnen Naem,
Die gy aen hem zult geven,
| |
[pagina 73]
| |
Voor de sondaers bequaem
Om sonden te vergeven.
Den alder-hooghsten Soon,
Besit het rijck sijns Vader,
Op een verheven throon,
Hy bidt voor ons te gader.
MARIA hier op let,
Sprack sonder af te weiren,
Godts wil is my een wet,
Sijn wet is mijn begeiren.
Sijn dienst-maeght seer bequaem,
Die wil ick altijdt wesen,
Dat Godt uyt mijn lichaem
Zal komen voort-geresen.
Dees is nu Godt en mensch
In een persoon te gader,
Is van een maeght naer wensch,
Als Godt is uyt den Vader.
Soo dat-men seggen moet,
Geleert door sijn geboden,
Godt is een mensche soet,
Den mensch waerachtigh Gode.
Het eeuwigh woordt is vlees,
Het vleesch is Godt gebleven,
Godt naer de doodt verrees,
Alsoo men vindt beschreven.
O wondere geboort'!
O goddelijcke krachten!
Die voort komt uyt het woordt,
Baert voor elck veel gedachten.
Dit wonder hemels werck,
Gaet al 't verstandt te boven,
'T verwint het verstandt seer sterck,
Dat leert ons het geloove.
Die dit liedt singht en doet,
Wilt seer aendachtigh wesen,
MARIA weest gegroet,
Met Godt den Heer gepresen.
|
|