Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck

Nieuw liedeken ofte geestelijcken strijdt en roembaere victorie behaelt door een eerbaeren en Godt-minnenden jonghman, tegen den duyvel, de weireldt en het vleesch.

Op de wyse: Philis mijn tweede ziel, &c.

De Weireldt.

LAet vaeren uwen Godt,
'K houd' u voor dom en bot,
Dat gy hem zulck een groote eer' bewijst,
En uw' lichaem met penitenti' knijst,
'T zal naermaels even veele zijn,
Of gy geleeft zult h'en in vreught of pijn,
Men zal u daer naer komen vragen niet,
Jonghman maeckt vreugt en staeckt al u verdriet.

Jonghman.

Godts moeder is mijn bruydt,

Die 'k in mijn herte sluyt,

Sy komt my troosten met haer lieven soon,
Die in den hemel sit op sijnen throon,
Den Godt van hemel en van aerdt,

[p. 69]

 

Die my van droefheydt, pijn en druck beswaert

 

Heeft voor my aen het kruys gestort sijn bloedt,

 

Daerom in 't lijden ick hem volgen moet.

 

 

 

De Weireldt.

 

Waerom volght gy niet mijn?

 

'K ben immers soet van schijn,

 

Ick ben de weireldt met haer vrolijckheydt,

 

Die veel genoeghten heeft voor u bereydt,

 

Ick hebb' soo menigh minnaer noch,

 

Waerom wilt gy soo van my scheyden doch?

 

'K ben vol genoeghten my doch wel besiet,

 

Maer al ben ick schoon gy en kent my niet.

 

 

 

Jonghman.

 

Weireldt gaet doch van hier,

 

Met uw' vreught en pleysier,

 

Want weet dat alle mijn genoeghten zijn,

 

In mijnen JESUM, en oock in sijn pijn,

 

Weireldt ick tred' u met den voet,

 

Uw' ydelheijdt, bedrogh en hoogen moedt,

 

'K wil JESUS dienen gaen met vierigheydt,

 

Met MARIA maget gebenedijdt.

 

 

 

Het Vleesch.

 

Gy wordt van my bespot,

 

Dat gy dient uwen Godt,

 

Dat gy mijn jonst' maer eens hadd' gekent,

 

G' en smeet ontwijffelijck u niet in d'ellendt,

 

Van te gaen wesen Capucijn,

 

Daer g' in veel strengigheydt zult moeten zijn,

 

Komt en wilt mijn wellust eens proeven gaen,

 

Gy zult het klooster-leven haest versmaen.

 

 

 

Jonghman.

 

O JESUS! MARIA!

 

Ontfanght my in gena,

 

'K geef u mijn wenschen g'heel mijn hert en lust,

 

Want gy mijn toevlucht zijt en al mijn rust,

 

Den duyvel, weireldt en het vleesch,

 

Wil ick versaecken gaen al sonder vrees,

 

Mijn lichaem en mijn ziel is oock bereydt,

 

Om Godt te loven in der eeuwigheydt.

 

Geen meerder rust kan Godt ons geven,

 

Als in 't eensaem klooster-leven.