Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter– AuteursrechtvrijStemme: 'T is goedt capucyn te zijn.
WEireldt al uw' sottigheydt,
Wil ick heden gaen verlaeten,
Goeden Godt komt my ter baeten,
Want ick soeck' de saligheydt,
Soeten JESUS uw' vijf wonden,
Die zijn vijf fonteynen klaer,
Die staen open t' allen stonden,
G'heel tot troost van den sondaer.
Ick verlaet het kaerte-spel,
Tijcktack en de teirelingen,
Davids-Psalmen wil ick singen,
'K verlaet 's weireldts Jezabel,
'K laet het sweiren en het vloecken,
'T drincken, compagnien versmaen,
Pater noster en goed' boecken,
Stel ick mijn gepeysen aen.
'K hebb' soo menigh dagh en nacht
Sitten swaetelen en drincken,
| |
[pagina 32]
| |
Daer op wil ick niet meer dincken,
'S weireldts vreught ick nu veracht,
Geldt verquisten domineeren,
Vloecken, sweiren boven dien,
'K wil Godt en sijn moeder eeren,
Hun aen-bidden op mijn knien.
Om t' ontfangen 'k ben bereidt,
'T habijt van Franciscus Oorde,
Om het lijf een straffe koorde,
'K wil aenveirden 't heyligh kleedt,
Disciplinen, bloote voeten,
Voor al mijn voor-gaende quaedt,
Om Heer JESUS eens t' ontmoeten,
In een geestelijcken staet.
Adieu meyskens al-te-mael,
Adieu al gy Venus-dieren,
Daer ick dickwils me' ginck swieren
Adieu mijn lief principael,
MARIA Godts lieve moeder,
Is mijn lief die ick nu min,
Mijn troostersse en ziel-behoeder,
Die staet vast in mijnen sin.
Adieu mijn gespelen oock,
Die dagelijcx naer my sochten,
In 't geselschap saemen rochten,
'Swerelts vreugden zijn maer roock
'K hebb'veel schoonen tijdt versleten,
En in ydelheydt verquist,
Met hun aen den disch geseten,
En den rechten wegh gemist.
'K stelle zulcx nu aen een kant,
'T heeft my over langh verdroten,
In mijn celleken gesloten,
Met een boecxken in mijn handt,
Daer ick mijn getijden lesen,
Voor Godts moeder ende maeght,
Die mijn voor-spraeckers zal wesen,
Als my Godt voor 't oordeel vraeght.
| |
[pagina 33]
| |
Goeden JESUS wilt mijn ziel'
Doch beschermen en bewaeren,
MARIA spaert uw' dienaeren,
Voor wien dat ick neder-kniel',
Wilt mijn arme ziel' ontfermen,
O Franciscus mijn patroon,
Aenhoort oock mijn droevigh kermen
Leydt mijn ziel' in 's hemels throon.
|
|