Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck

Nieuw geestelijck liedeken van de eeuwighduerende pijnen der hellen.

Stemme: Hansken die lagh in een slotjen.

MEnschen komt opent hier uw' ooren,
Ontsluyt uw' oogen, en aen-siet,
Luystert naer 't gon' ick brengh' te vooren,
Noteert te saemen wel dit liedt,
'T is schroomelijck om te vertellen,
D' eeuwigh-duerende pijn' der hellen,
Dat de verdoemde voor hun quaedt,
Lijden al sonder troost of baet.

Het helsche vyer zal eeuwigh branden,

Ach wat een schroomelijcke pijn,
S' hooren daer knersselingh' der tanden,
Van al die daer begraeven zijn,
Een ieder siet daer recht beschreven,
Al de sonden door hem bedreven,
Gevoelen med' hun quaede lust,
Die noyt zal worden uyt-geblust.

Die sondigen hier met behaegen,

Het is voor-by als eenen droom,
En hun gewisse die zal knaegen,

[p. 26]

 

Gelijck veel wormen aen een boom,

 

Voor eeuwelijck van Godt gescheyden,

 

Daer de verdoemde meest om schreyden,

 

Voor eeuwigh branden in het vyer,

 

Sonder verlossingh' oft quartier.

 

 

 

Godt hunnen Schepper blasphemeren,

 

Voor eeuwigh lijden droeve saeck,

 

Huylen, tieren,en lamenteren,

 

En dat om 's wereldts kort vermaeck,

 

Voor al hun doodelijcke sonden,

 

Worden van sathan g'heel verslonden,

 

Vervloeckende d' uer' en termijn,

 

Dat sy van moe'r geboren zijn.

 

 

 

Vermaledijden oock met eenen,

 

Die hun tot sond' eerst heeft gebracht,

 

Die d' oorsaeck zijn van al hun weenen,

 

Jae dat het waer in hunne macht,

 

Souden de sustineerders plucken,

 

Met hunne tanden in duyst stucken,

 

En wreedt vernielen met'er daedt,

 

Die oorsaeck zijn van al hun quaedt.

 

 

 

De schrickelijcke duysterheden,

 

Die in de hel te vinden zijn,

 

Al het vergift en bitterheden,

 

Dat doet hun schroomelijcke pijn,

 

Zijn met geen penne te beschrijven,

 

Voor al hun sondigh boos bedrijven,

 

Sy branden daer sonder quartier,

 

Voor eeuwigh in het helsche vyer.

 

 

 

S' en konnen noyt geen troost verwerven,

 

Branden eeuwigh in het helsche kot,

 

Levendigh altijdt sonder sterven,

 

Al door het Goddelijck gebodt,

 

Want hy heeft hun naer dit kort leven,

 

Rechtveirdigh oordeel af gegeven,

 

O eeuwigh branden! 't is soo langh,

 

Eeuwigh te lijden 't is soo strangh.

 

 

 

Oorlof menschen wilt dit door-gronden,

[p. 27]

 

Terwijl gy hier in 't leven zijt,

 

Vergramt Godt noyt door uwe sonden,

 

Neemt waer den kostelijcken tijdt,

 

Wilt u van de boosheydt wachten,

 

Naer Godt en 't eeuwigh leven trachten,

 

Bemindt JESUS vol waere deught,

 

Wilt gy genieten 's hemels vreught.