|
| |
| |
| |
Op-dracht aen alle de Nederlandtsche vryers ende vrysters.
JOnck-vrouwen aerdigh volck, met al uw' minne-tochten,
Ick hebb' hier t' uwer eer' een Maeghde-krans gevlochten,
Een krans die ieder dient tot vreught en soet vermaeck,
Gy hebt hier Liedekens seer lievelijck van smaeck;
Hier wordt u eerst geleert en klaerelijck beschreven,
Wat dat-men hier moet doen om Christelijck te leven,
'T is desen Maeghde-krans die ieder een doet sien
Hoe dat-men JESUS soet, moet eer' en lof aen-bien,
Hoe dat-men volgen moet altijdt den wegh van deughden,
Die wilt genieten eens des Hemels soete vreughden,
MARIA is den Krans van alle Maeghden teer,
Oock Moeder van Godts Soon, den Alder-hooghsten Heer,
Ons voor-spraeckers in noodt by JESUS haeren Soone,
Die naer dit leven hier ons jont des Hemels kroone,
Naer dat ons sonden groot door Biecht' zijn uyt-gedaen
Zal ieder naer de doodt het Hemelrijck in-gaen.
In 't tweede deel daer staen verscheyde Bachus-rancken,
Die ieder singen magh by alle soort' van drancken.
Want als het soete nat klimt in het hooft met pijn,
Met sangh en vrolijckheydt moet die gemengelt zijn.
Gy hebt oock tot vermaeck verscheyde Minne-dichten,
Maer hiet is niet een woordt dat iemandt kan ontstichten.
Vryagie-Liedtjens oock, maer hier klaer uyt geseydt,
Gy vindt'er niet een woordt dat raeckt on-eerbaerheydt.
Daerom Jonck-vrouwen soet die door geveynsde perten,
Een Minnaer leven doet in pijnen en in smerten,
Aen u komt dit geschenck van desen Maeghde-krans,
Die ick uyt liefd' op-draegh' aen Dochters en Ionghmans.
'T is aen dat jonge volck die vol van minne-treken,
Door Venus zijn ghevoedt, door Cupido ontsteken,
Die in den somer-tijdt gaen wandelen op 't Landt,
En buiten sien in 't groen hoe wordt den May geplant.
Jonck-vrouwen minsaem volck, gy soete Minne-dieren,
Die onder Venus-dienst u geeft voor Kamenieren,
Aen u draegh' ick dit Boeck vol sangh en Dichten op,
Die u dient tot vermaeck, getoeyt gelijk een pop,
| |
| |
In het groene wout, of aen de Water-stroomen,
Minne-klachten doet, en aen de holle-boomen,
Die op den Echo singht, en queelt een aerdigh Liedt,
Wat dat' er u by nacht in 't droomen is geschiedt;
Wat minne-voncken dat in uwen boesem steken,
Jae die malkanderen gaet klagen uw' gebreken,
Uw' liefde, jeught en vreught, en al de dertelheydt,
Die gy de Bosschen klaeght, en aen den Echo seydt,
Ick moet een woordt tot u in deser voegen spreken,
Dat gy de Jonghmans eerst moet klagen uw' gebreken,
Die u-lied' in den noodt wel zullen doen bystandt,
En schieten g'heel uw' hert' door Cupido in brandt,
En door uw' soet gevley van Maeghden maecken Vrouwen,
Om naer een weynigh tijdt met vreughden te aenschouwen,
Veel' kinders soet van aert, u dienstigh tot vermaeck,
'K hop' dat gy vinden zult hier soete vreught en smaeck,
Ick wil de Goden hier met een deel Sangh-goddinnen,
Uyt vreughden roepen by, tot lof van al die minnen,
Dat sy op-rechten t' saem' een Bale oft' Bancket,
Dat-men dat jonge volck hier al aen Tafel set,
Om in hun liefd' en jeught een weynigh te vermaecken,
Jupiter is te gast genoodt, en hy wilt maecken
Met Ceres goede cier', en Juno komt daer aen,
En brenght twe Pauwen med' versch aen het spit gebraên,
Diaen' komt van de jacht, met wildt soo ick bemercken,
Met Snippen lanck gebeckt om 't herte te verstercken,
Faisanten acht oft thien, een Haes met een Conijn,
Patrijsen, kort gebeent', een Hert' en een wildt Swijn.
Den Bocxvoet Pan die komt op sijne fluyte spelen,
En schenckt hier een vet Lam om ieder med' te deelen,
En speelt hier tot vermaeck van al de jonge Liên
Vrouw'-Venus komt oock by ick hebb'-se daer gesien,
Sy staet naer't minne-spel seer minsaen van manieren,
Brenght Peper, Noot-Muscaet, om dese Feest te cieren,
Sy brenght ten allen kant veel' leckernyen by,
En maeckt 't geselschap oock met haer soet wesen bly,
Cupido Venus-kindt dat komt met blijde sinnen,
| |
| |
Met Spaensche Chocolaet, en 't wilt geduerigh minnen,
Het spant sijn pijl en boogh, en schiet ten allen kant,
Hier menigh jonge Maeght haer herteken in brandt:
Wel laet ons Bachus-Godt met Spaenschen Wijn toe-wincken,
Want die wel g'eten heeft, die soud nu wel eens drincken,
Siet daer komt onsen maet, verciert met Wijngaerdt-blaên,
En hy sit op een vat, laet ons hem tegen gaen.
Wellekom Bachus Heer, drinckt wilt geen tijdt verliesen,
Neptunus water-Godt gekroont met lis en biesen,
Die de zee wetten geeft, en terstondt iemandt sendt,
Naer Thetis sijn Vriendinn', om te doen een present,
Op dat-men in der haest soud' versche Oesters haelen,
Met wat Clocesterkens, hy zal-se wel betaelen.
Om dat den koelen wijn daer op te beter smaeckt,
Dat-men de sausse hier met haesten veirdigh maeckt,
Vulcanus vuyl besmeurt, die komt oock aen-gedrongen,
Brenght uyt sijn schouwe me twee swart' beroockte tongen,
Ded' daer med' en present aen Bachus sijn Compeer',
Die dees met jonst aen-nam, en hem bedanckte seer,
Die waren wonder goedt om met den mostaerdt t' eten,
En Mars den Oorloghs-Godt is aen den disch geseten,
Brocht' Tafel-messen med', Toeback, Kaes ende Broodt,
'T was goed' soldaete-kost om t' eten in den noodt,
Maer al te slechte spijs om Goden voor te setten,
Minerva quam daer by, begonst' daer op te letten;
Sy deckte daer den disch met eene dwael' g'heel schoon,
Met eer en ned'righeydt die sy droegh tot de Goôn:
Saturnus die lagh sieck met 't hooft vol muyse-nesten,
Hy is een viesen grieck, die noyt iet keert ten besten,
Men liet hem ongenoodt, want grol mocht daer niet zijn,
Om dat-men vroeylijck was in Bachus goeden wijn.
Men droegh hem sop van vleesch om 't herte te verstercken,
Daer med' was hy gerust, en konde niet bemercken
Dat' er iets was te doen, oft' dat-men vroeylijck was,
Mits hy lagh op bedd' zijnd' g'heel qualijck te pas
Trouw'-Ceres quam daer aen met Taerten en Pasteyen,
Seer aengenaem van reuck dat hun begonst te greyen,
| |
| |
Seer smaeckelijck en goedt, gevult seer delicaet,
Amandels, Kriecken, Moes, en roode Marmelaet:
Pomona quam oock by met Fruyten stijf gelaeden,
Peiren en Abricoon, Asperges met Salaeden,
Appels en Peiren schoon, met Pruymen uyt den hof,
Dat wierdt daer opgedischt met grooter eer' en lof.
Vier Nymphen sagh ick daer met Bloemen en Lauw'rieren
Van Flora die-se schonck om 't Tafel te vercieren,
Het was daer volle vreught, men songh' er soet musijck',
De Musen allegaêr die spraecken Rethorijck':
Apollo schreef een Dicht en heeft het af-gelesen,
Dat om de Geestigheydt van ieder wierdt gespresen,
De Susters dry-mael-dry die songen elck een Liedt,
Van blijdtschap dat haer lof en eere was geschiedt.
Jonck-vrouwen aerdigh volck, dat is tot uwer eeren,
Aen wie ick desen Boeck en dichten presenteeren,
En tot uw' groot vermaeck hier hebb' by-een vergaert,
Gy-lied' tracht anders niet als om te zijn gepaert.
'T is oock mijn wil en wensch dat gy soud' mogen trouwen,
Om soo van Maegdekens te maecken jonge Vrouwen,
'K wensch u-lied' binnen't jaer elck een goed' Mede-maet,
Een Borger, Boer, Matroos, of wel een fris Soldaet.
Uw' dienaer blijv' ick dagh en nacht,
Zijt vroeylijck en wel t' saemen lacht.
JACOBUS DE RUYTER.
|
|
Auteursrechtvrij