Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen

Waerachtigh droevigh beklagh-Liedeken, van eene Godtvruchtighen Lant-man, die hem beklaeght, hoe dat hy in sijn oude dagen is gheplaeght, op het Wanckelbaerigh Radt van de Fortuyne:

Op de wijse: hoe ligh ick hier in dees ellende.

WErelt ghy doet my droevigh klaghen,
Als ick sien hoe Fortuyn haer went,
Eylaes in mijn oude daeghen,
Ben ick komen in swaer ellent,
Vreught, en droefheyt van g'heel mijn leven,
Sal u worden hier recht beschreven.

2. 'k Was Wevenaer ontrent dry Iaeren,

Ick ben her-trouwt in volle vreught,
Veel kinders quam ick te vergaeren,
Die voed' ick op in eer en deught,
Ick ded' hun wijsen ende leeren,
Sorghvuldigh in de vrees des Heeren.

3. Mijn huys-vrouw is doen overleden,

Naer het verloop van twintigh Iaer,
Waer door ick quam in veel droefheden,
Met mijn Kinderen alle gaer,
Soo datter in vijf Iaer naer desen,
Meer swarigheyt quam op gheresen,

[p. 123]

 

4. Ick hadde een seer schoon menagie,

 

Veel schoone vruchten op het landt,

 

't Welck ick regeerde met couragie,

 

Peerden en Koeyen navenant,

 

Godt gaf my sijnen milden zeghen,

 

De Fortuyn is my nu g'heel teghen.

 

5. Fortuyne mocht ick eens vraghen,

 

Waerom ghy my den rughe keert,

 

Daer ghy my in mijn oude daghen,

 

Mijn goet beneemt, en affronteert,

 

En my veel droefheyt jaeght verloren,

 

Ongheluckigh ben ick gheboren.

 

6. Met droefheyt gaen ick 't Boeren staecken,

 

Men gaet verkoopen al mijn goet,

 

Wat sal ick doen om te gheraecken,

 

Met traenen ick 't beschreyen moet,

 

Adieu mijn Vrienden in moet scheyden,

 

En gaen daer Godt my sal gheleyden,

 

7. Adieu Pastoor en Prochiaenen,

 

Adieu mijn kinderen te gaer,

 

Ick moet nu scheyden met veel traenen,

 

Volght altijdt goet exempel naer,

 

Bidt Iesus soet, en wilt wel leven,

 

Godt sal u sijnen seghen gheven.