Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen
(ca. 1720)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 96]
| |
Stemme: Vrienden ick heb wat nieuws vernomen
Claey. GOeden dagh ghebeur-man Lamen,
'k Heb wat nieuws in Stadt verstaen,
't Is voor ons altijdt te kramen,
Wilt den tijdt beter gaen,
d' Oorlogh is weer op den hals,
By byloo de kaert is valsch,
't Scheen als Mars sou zijn ter zielen,
Sou men allen twist vernielen,
Alles sou in Vreden staen,
Iae t'en is noch niet ghedaen.
Want den plaegher van de Boeren,
Die komt weder uyt zijn nest,
Doet het duyvels vel weer roeren,
Om te haelen d' ander rest,
Steckt den horen klopt de klopt de klock,
Krijght by d' handt de vorck en stock,
Met de kappers slijpt de pijcken,
Die den vyant 't zyel doen strijcken,
Ick word' nu wreet en boos,
En van quaetheydt hersseloos.
Lamen. Dat veel gasten dommineren,
Is het niet met boere sweet,
Dat veel kaelaers worden Heeren,
Soo ick heb verstaen en weet,
Soo men siet noch dagh by dagh,
Kalaers die men eertijdts sagh,
Wel soo schrael als ghy of ick,
T' is by hun thien dobbel dicke,
't Zijn nu Boeren buyten vaem,
T' is een drommel van een kraem.
Claey. Iae t'is meer door sulcken gasten,
Daer den Boer wort mee gheplaeght,
| |
[pagina 97]
| |
Maer daer zijn noch ander lasten,
Die de Casselen ons vraeght,
Palissaden en Fascijn,
Moeten oock ghelevert zijn,
Hoy en stroy en Savelinghen,
Moet men naer de Stede bringhen,
Koghels, Bommen, Loot en kruyt,
Met Garnaeden en beschuyt.
Lamen. Noch en is 't niet al van passe,
Al de leveringh die men doet,
Ten zy men versiet de kasse,
Van den Inspecteur met spoet,
Met wat klinckaert doet ghy 't niet,
Daer naeckt u een groot verdriet,
Men sent u daer van die gasten,
Die den pols wel konnen tasten,
En ons wel purgeren doen,
Op een duyvels nieuw fatsoen.
Claey. Men moet oock de Adjudanten,
Partisaens en sulcken bras,
Paeyen met ander kulanten,
Of t' en is hun niet van pas,
Al de leveringh die men doet,
Wort ghestooten met den voet,
Palissaden zijn te dinne,
't Hout en staet hun niet te sinne,
T' is vol krompt en oft te kort,
Daer is altijdt jet dat schort.
Lamen. T' is lestmael aen my gheblecken,
Elck sey dat mijn Hoy was rot,
s' Hebben dat meest al versteken,
My ghedreyght noch met het kot,
'k Ley een pleyster op de oogh,
't Was dan goet al was 't niet droogh,
d' Haver stonck, men kost niet herden,
't Was ghenoegh om al de peerden,
Schier te brenghen om den hals.
| |
[pagina 98]
| |
En men swoer morbleu in 't wals.
Claey. Wel zijn dat niet droeve tijden,
Voor de Boerkens alte mael,
Wat en moeten wij niet lijden.
Met den Oorlogh principael,
Peysd' ick iet oft dat ick docht,
Waer mede ick gheraecken mocht,
'k Sou het Boeren seker staecken,
'k Soude sien wat ghelt te maecken,
Ick Verkocht mijn Koey en Peert,
Yser Ploegh en Waghen steert.
Lamen. Sout ghy soo den krijgh ontloopen
Ghy dede alle Boeren schant,
Soole, Ploegh en Peert verkoopen,
Trecken naer een ander Lant,
Doet het niet maer volght mijn raet,
Claey het sal wesen u baet
'T sal wel gaen wilt blijven Boeren,
En van geen verkoopen roeren,
Den verpachter niet en vraeght,
Als ghy soo u leven waeght.
Claey. Als ick 't al gaen over-peysen,
g' Hebt ghelijck mijn Camerraet,
Ick en schick niet ver te reysen,
Maer ick dencke 't mijnder baet,
'k Gheve den Propretaris niet,
Al ben ick noch schuldigh iet,
'k Sal mijn Heer in ruste laten,
En van gheen betaelen praeten,
In oorlogh seght men voor wis,
Hy gheeft niet die schuldigh is.
Boerkens en wilt niet meer schroomen,
't Sal met u haest beter gaen,
'k Heb lest mael iet vernomen,
Dat den Oorlogh is ghedaen,
Weest gherust en wel verblijdt,
Over desen goeden tijdt,
| |
[pagina 99]
| |
Men casseert al de Soldaten,
Zy gaen u in rusten laeten,
Ghy sult op doen van dit Iaer,
Uwen Ooft looft Godt te gaer.
|
|