|
| |
Geestelijck Liedeken op de bitter Passie ons Heere Iesu Christi, gemaeckt volgens ieder Statie, tot stichtinghe der Catholijcke, die door dese wegen willen de glorie ingaen.
Op de wijse: Hoe ligh ick hier in dees ellenden.
I. Statie.
Voor het Hofken van Oliveten.
VVIlt ghy Godt Passie mediteren,
Siet hoe den Heere Iseus soet,
Hem tot het hofken moeste keeren,
Om te gaen bidden met ootmoet,
Voor al ons sonden en wulpsheden,
Heeft hy veel pijn voor ons geleden.
II. Statie.
De verraderije van Judas.
Hier wort den lieven Heer der Heeren,
Van Iudas valschelijck ghekust,
Ghy levert aen Beuls begeeren,
Denckt eens hoe dat hy was ontrust,
Als dief en moordenaer seer strange
Liet hem het Lam ghewilligh vangen.
III. Statie.
Jesus Christus in het Hof van Annas.
Siet hoe de Beulen Iesus trecken.
Wreet door de beeck van Cederon,
Met spotten lasteren en gecken,
Dat hy, eylaes: niet meer en kon,
| |
| |
Daer naer voor Annas soo gheslaghen,
Dat eenen rots hem sou beklaghen,
IV. Statie.
Jesus in 't Paleys van Caiphas.
Iesus wiert in 't huys van Cayphas
Mishandelt en gebonden stijf,
Denckt in wat lijden hy daer was,
Sloeghen hem vreesselijck op 't lijf
Trecken by t' hayr d'ooghen verbonden
Beschimpt o mensch! om onse sonden.
V. Statie.
Christus voor het Paleys van Pilatus.
Van Cayphas sont m' hem naer Pilatus,
Hy wiert beschuldight valschelijck,
Daer op sprack President Pilatus,
Ghy oordeelt hem onrechtelijck,
Denckt eens wat Godt al heeft geleden.
VI. Statie.
Jesus in het Paleys van Herodes.
Iesus wort voor een sot ghehouden,
En van Herodes wit ghekleet,
Dan wederom van de rabauwen,
Recht naer Pilatus Hof gheleet,
Dan wiert hy van die vreede honden,
Seer stijf aen een colom ghebonden.
VII. Statie.
De gheesselinge Christi in 't hof van Pilatus.
S' hebben met sweepen ende roeden,
Hem ghegheesselt aen de colom,
Sijn heylich lijf dat sagh men bloeden,
Hier naer soo wiert hy wederom,
In 't selve Hof gestelt ten toone,
Ghetroont met een doorne Croone,
| |
| |
Het tweede Mysterie in het Hof van Pilatus.
k' Bid u sondaers laet traenen leken
Siet hoe de boose Ioden wreet
Godts Hooft met dorens scherp doorsteken
Setten ten toon met 't purper kleet
Een riet voor scepter in sijn handen,
Sondaers Godts herte breckt van schanden.
VIII. Statie.
Zijnde de Cruys-draginghe Christi.
Naer al dees schand' en veele slaghen
Godt moest op sijne schouders teer,
Sijn eygen Cruys noch selver draghen,
Denckt wat voor pijn dat Godt den Heer,
Voor sijne doodt heeft moeten lijden,
Door de wreetheyt ten allen tijden.
IX. Statie.
Den eersten val van Christus onder sijn Cruys.
Sondaers blijft uwen Godt bekijcken,
Met desen swaeren balck ghelaen,
Van pijn soo siet men hem beswijcken,
Door al het stooten ende slaen,
Hy valt noch eens onder de voeten,
Eer hy sijn Moeder kan ontmoeten.
X. Statie.
d'Ontmoetinghe van de Maghet Maria.
Maria quam haeren Sone teghen,
Met vele medelijden groot,
Eylaes geheel swert en blauw ghesleghen
Soo sy hem leyden naer de doodt,
Siet eens dees Vrouwe, Moeder, weenen
Als s' haeren Soon soo sagh verkleenen.
XI. Statie.
De hulpe van Simon Cyrenus.
Hier heeft Simon Godt helpen draghen,
Maer siet het was door Ioden dwanck,
| |
| |
Dien droeven wegh is te beklaghen
Een-en-seventigh treden lanck,
Om dat hy door dit vreet bedrijven,
Onder sijn Cruys niet en soud' blijven.
XII. Statie.
Den tweeden val van Christus.
Godt valt weerom onder de voeten,
Met het Cruys op sijn Heylich lijf,
Niemant en wilt sijn pijn versoeten,
De Beulen trecken hem te stijf,
Veel Vrouwkens volgen hem al weenen,
Waer af Veronica was eene.
XIII. Statie.
Spraecke met de Dochters van Jerusalem.
Sy wilde Godt behulpsaem zijn,
Met een doeck loopt: hem ter zijden,
Om af te drooghen sijn aenschijn,
Valt hem te voet en vat sijn wanghen,
s' Heeft sijn aenschijn daer in ontfanghen.
XIV. Statie.
Den lesten val van Christus onder het Cruys.
Als Godt den Bergh begon te raecken,
Heel machteloos in lijf en ziel,
Eer hy daer op heeft konnen raecken,
Voor 't leest noch eens ter aerden viel,
Door 't droevigh suchten en vermoeyen,
Wierdt hy weer op een nieuw te bloeyen
XV. Statie.
De uyt-treckinghe der kleederen.
De Beulen dede Christus veel pijne,
Trecken de kleederen van 't lijf,
In plaets van iet tot medecijne,
Laeven sijn dorst met vreet bedrijf,
Sy doen hem wijn met galle dricken,
Om sijn leven noch meer te krencken.
| |
| |
XVI. Statie.
Godt leyt op d'aerde genagelt aen 't Cruys.
Siet eens hoe dat dese Tyrannen,
Den Sone Godts hebben doorwont,
Hem aen het Cruys hebben gespannen,
Daer niemant quaet in hem en vont,
s' Hebben sijn voeten ende handen,
Ghenagelt aen het Cruys met schanden,
XVII. Statie.
Christus wort aen het Cruys gehanghen.
Hier hangt den grooten Godt vol waerde,
Beminder van ons Saligheyt,
Schepper van Hemel en van Aerde,
Die 't Hemelrijck ons heeft bereyt,
Door dese bitter doodt te sterven,
Laet ons de Saligheydt verwerven.
XVIII. Statie.
De Begraffenisse Christi.
Ioseph en Nicodemus weerdigh
Sint Ian en Maria vol rouw,
Begraefden Christus haest en weerdigh,
In een nieuw steenen Graf ghetrouw,
Den derden dagh is hy verresen,
Laet ons nu, menschen, blijde wesen.
|
|
Auteursrechtvrij