Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen
(ca. 1720)–Jacobus de Ruyter– Auteursrechtvrij
[pagina 23]
| |
Op de wyse: Hoe quelt de min.
MEnschen blijft staen,
En hoort dit Liedt eens aen,
't welck ick vertellen gaen,
Hoe dat men Godt versmaet,
Als men sijn wetten laet,
In plaets van deught te doen gaet m' in bordeelen,
Tuysschen, spelen, vloecken en krakeelen,
Door overspel, komt menigh mensch in d' Hel.
2. Den Man ontrouw,
Slaet ende smijt sijn Vrouw,
Laet sijn Kinders in rouw,
Gaet naer een anders wijf.
Vol van onkuys bedrijf,
Verteirt sijn geldt en goet, verkort sijn daghen,
Vreest duyvel doodt, noch hel t' is te beklaghen,
want sulcke Lien, Godts aenschijn noyt en sien.
3. weet sulck een man,
En Vrouw die dit treckt aen,
Noyt salligh wesen kan,
Het volcxken dat soo leeft,
Hun aen den duyvel gheeft,
't waer beter noyt van uw' Moeder gheboren,
Als lijf en Ziel soo te smijten verloren,
Voor kort plaisier, verwacht vry 't eeuwigh vier.
4. Mensch doet afstant,
Van sonden t' allen kant,
Vreest doch den helschen brant,
Ghy moet naer d' Eeuwigheyt,
Maeckt doch uw' Ziel bereyt,
Hout op van sweiren, vloecken en hoereren,
| |
[pagina 24]
| |
Peyst op de doodt die ghy eens moet passeren,
Leght af u quaet, Eer dat het is te laet,
5. Veel dat my deirt,
Hebben hun gelt verteirt,
Met hoeren op ghesmeirt,
Die voor uw' kost en dranck,
V weten geen danck,
Hebt ghy te veel wilt het den armen gheven,
't Huys met kinders en Vrouwe in vrede leven,
Ghy sult Godt sien, En oock met hem verblien.
6. Ach menschen doet,
Nu afstant met' er spoet, Eer dat gy sterven moet,
Bidt Godt en Maria, Uyt herten vroegh en spa,
Ghy sult van daegh misschien of morgen sterven,
Leght af uw' quaet wilt gy van Godt verwerven
De saligheyt, Met Godt in eewighyt.
|
|