Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen
(ca. 1720)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij
[pagina 13]
| |
Stemme: Gheeft my te drincken naer mynen dorst.
DE doodt van ieder mensch ghevreest,
Die Rijcke en Arme doet schroomen,
Wie dat het zy van minst tot meest,
Elck vreest van haer zijn wegh-genomen,
Ider een strijt daer als den vromen,
Maer niemant haer ontvluchten kan,
Keyzers noch oock den Paus van Roomen,
Eylaes: niemandt is vry daer van,
2. De doodt die niemant hier en spaert,
En spot met iders vrome leden,
Ghy sent de menschen onder d'aerd',
Hun trotsheyt hebt ghy haest vertreden,
Oock al de wulpsheyt en wreetheden,
Hebt ghy ghebrocht onder den voet,
Daerom stort traenen en Ghebeden,
Aenroept Godt eer ghy sterven moet.
3. Want het sou wesen dan te laet,
Te wenschen om een deughtsaem leven,
Als u de doodt om zielen gaet,
Wie sal u boosheyt dan vergheven,
Daerom wilt voor Godts oordeel beven,
Doet deught terwijl ghy zijt gesont,
Eer dat ghy wordt van Godt verdreven,
En ghesemeten in den afgront.
4. 'k Bid u neemt uwen tijdt waer,
En steunt u noyt op s' werelts erven,
Noch op u vroomheyt allegaer,
Want al wat leeft dat moet eens sterven,
V schoon wit vleesch dat moet bederven.
En ligghen rotten in het graf,
| |
[pagina 14]
| |
Wilt ghy op het Hemelrijck verwerven,
Menschen wijckt van de Sonden af.
5. Al zijn uw' leden ionck en swack,
Als Sampson vroom door uwe krachten,
Peyst dickwils op dien lesten snack,
Wilt daerom geenen tijdt verachten,
Wilt al naer 't eeuwigh leven trachten,
Peyst op den kostelijcken tijdt,
Verfoyt des Werelts ydel prachten,
Weet ghy niet een uer seker zijt.
6. Wat baet u 's Werelts ghelt en goet,
Met schatten, pracht en hooghste-staeten,
Weet dat het hier al blijven moet,
Als ghy moet scheyden 't Leven laeten,
Wat sal de pracht uw' Ziele baeten,
Als u de doodt sal komen aen,
Ghy sult dan schreyen boven maeten,
Als ghy voor 't Oordeel Godts sult staen.
7. Vreest dogh de schroomelijcke Doodt,
En leeft met Godt den Heer in vreden,
Want sy en spaert noch kleyn noch groot,
Wilt uwen tijdt dogh wel besteden,
Eer u 't leven wordt af ghesneden,
Vw' selven tot de deught bereyt,
Ghy sult dan voor uw' goed' ghebeden,
Winden d'Eeuwighe Saligheyt.
8. Wel aen dan Menschen die noch leeft,
Al die de Saligheyt betrachten,
'k Bid u altijdt tot de deught begheeft,
Houdt al de Doodt uw' ghedachten,
Doet aen Godts Moeder uwe klachten,
Hebt ghy haer erghens misdaen,
Ghy sult hier Naermaels sonder wachten,
Met Godt d' Eeuwighe vreught ontfaen.
De kracht van Samson en Helena's schoonigheden,
Met Cræsus rijcken schat die heeft de doodt vertreden.
|
|