Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen

Nieuw Liedeken van de rycke vrecke menschen, die niet anders als goet en gelt en wenschen. En altydt even gierigh spaert, Daer een ander wel af vaert.

Op de wyse, Poliphemus aen de stranden.
oft wel, van het verckens-hooft.

BLijft wat staen ghy rijcke Vrecken,
Arme gecken, Luystert toe wat ick singen gaen
Die hier goet en gelt vergaren // Altijt spaeren,
Daer ghy geen danck sult voor ontfaen.

2. Som sparen 't gelt in hunne kisten,

En verquisten // Veel tijdts eer sy 't hebben by een,
Goudt Ducaten en Pistolen, Doen hun dolen,
Als sy van de wereldt scheen.

3. Dit heeft men klaerelijck sien blijcken,

Aen een Rijcken // Daer de Schriftuer heeft af-geseyt
Die Lazarus verdreef met schanden,
Moet nu branden, met al sijn gelt voor Eeuwigheyt.

4 Lazarus lagh, seyt de Schrifture,

Voor de deure, Van desen Vreck, men gaf hem niet
Niemant eylaes op hem en docht, Of wat brochte
't welck voor hem was groot verdiet.

5. Eylaes hy lagh vol pijn en smerte,

Niemant 't herte,

[p. 10]

 

Hem heeft versterckt met Wijn of Broot,

 

De honden lecken sijne seeren, Vele keeren,

 

Tot hy ghestorven is de Doodt.

 

6. Lazarus en heeft niet verworven,

 

Is ghestorven En d'Enghelen in 't Publijck,

 

Tot in Abrams schoot ghedreghen,

 

Heeft verkregen, Nae sijne doodt het Hemel-rijck.

 

7. Den rijcken Vreck is overleden,

 

Hoort mijn reden, Wiert van de Helsche geesten sel

 

Naer sijne doodt terstont ghedraghen,

 

Om te plaghen, Hy brant voor Eeuwigh in de Hel.

 

8. Alsoo hy naer het Schrifts verkonden,

 

't Selven stonde, Vol pijn lagh in vier en vlam,

 

Sagh Lazarus van verre rusten, Vol wel lusten,

 

Sacht in den schoot van Abraham.

 

9. Hy riep terstont met droevighe kermen,

 

Wilt m'ontfermen, 'k Bid u Lazarus tot my sent

 

Dat hy mijn tonghe komt verkoelen,

 

Ick ghevoele, Eylaes veel pijnen en Torment.

 

10. Abraham heeft antwoort ghegheven,

 

In u leven, Sondt ghy Lazarus oock voor by,

 

Daerom moet ghy voor eeuwigh lijden,

 

Gheen verblijden // Is'er voor u, maer tyranny.

 

11. Den rijcken sprack dan vol droefheden,

 

Doet my' een bede // Dat ghy Lazarus senden wilt,

 

By mijnen Vader ende Broeders // gelt behoeders

 

Dat sy den Armen gheven wilt.

 

12. Abraham sprack ick laet u weten,

 

De Proheten // Sullen hun dit wel doen verstaen,

 

Willen sy naer die niet hooren // 't Is verloren,

 

Sullen oock loon naer werck ontfaen

 

13. Soo iemandt van de doodt op stonde,

 

Dit verkonde // Dat gy nu brant voor eewigheyt

 

S'en souden hun noch niet bekeeren,

 

Maer blameren // Dat ider oock sijn tijdt verbeyt.

 

14. Christus heeft hun die Parabel,

 

Voor geen Fabel // Hun selfs op dien tijdt gheleert,

[p. 11]

 

Hierom mensch doet Charitaten,

 

't Sal u baeten,

 

Als ghy van quaet tot deught bekeert.

 

15. Men vint nu oock veel Gierigaeren,

 

Die verspaeren, By g'heele koffers gelt en goet,

 

't Welck als sy komen te sterven // En bederven,

 

Hun Rijckdom hier al blijven moet.

 

16. Oorlof al die wilt saligh wesen,

 

Sijn ghepresen, hier en hier naemaels al ghelijck,

 

Ghy moet den armen bystant gheven,

 

En wel leven, Soo wint gy 't eeuwigh Hemelrijck