Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen

[p. 5]

Nieuw geestelijck Liedt, op de vijfthien Misterien van't H. Roosen-kransken

Op de Wyse: 'k Verfoey Leanders zaet.

De vyf blyde misterien.

IEsus ghebenedijdt, Die mensch geworden zijt,
Ick heet u willekom // Hemelschen Bruydegom
Schoonder als de Sonne-schijn,
Wien Maria sonder pijn // Eens quam te baeren,
Spaert u dienaren // Die trachten by u te zijn.

EEr gy geboren wiert, Godt uwe Moeder stierd
Haer Nicht Elisabeth, die haer versogt wel let,
Iesus die u hebt verheught,
Ongheboren vol van vreught // Verlicht ons Heere.
Door uwe leere // Die de Ziel geeft volle vreught.

ALs ghy ter werelt quam,
Gh' u Moeder niet en nam,
Als een strael door een glas, bleef maget soo sy was
In reynigheyt zijt gy gebaert, Iesus dogh de son-
daers spaert // O schoone Fonteyne,
Hout ons ooch reyne, Gy zijt die ons hert bewaert.

G' Hebt Simeon behaeght, u in den Tempel dragt
Tot offerhand' met danck // men songh'er soe-
ten sangh // Sijnen wensch is doen voldaen,
't wilt de sondaers ooch ontfaen, wilt ons verlichten
Aen het ghesichte // Laet ons voort in vrede gaen.

DIt Kint seer jonck bejaert van Maria gebaert
Gonck naer den Tempel soet // Siet wat sijn
moeder doet // weent en soecht met soet gheklagh,
Vint u nae den derden dagh // Godt wilt het geven,
Dat al die leven // V soecken en vinden magh.

[p. 6]

De vyf droeve misterien.

O Iesus goeden Godt, Ghy kiest een droevigh lot
dat ghy voor ons misdaet, soo in het lijden gaet
Ghy sweet water ende Bloedt,
In het Hofken met ootmoet,
Laet ons lijden // met u verblijden,
Naermaels in het eeuwigh goet.

GOdt wort hier naeckt en bloot,
Ghegeesselt bloedigh roodt,
En het sachtmoedigh Lam,
En wordt hier gheensints gram,
Als men komt in sonden val,
Spaert ons goeden Iesu al, Wast uyt ons sonden
Door uwe wonden, En men beter leven sal.

IEsus die wort ghekroont, Met doornen beloont
En van het Ioots ghespuys,
Getrocken met gedruys, Hoe bebloet is u aenschijn
Door de grouwelijcke pijn // Ghy wilt ons leeren,
Met lof en eeren, Ootmoedigh van herten zijn.

MEn siet Heer Iesus gaen,
Met een swaer Cruys ghelaen,
Hy wort ter doodt gheleyt // Voor onse saligheyt,
't Herte Godts beswijckt van druck,
Menschen let wel op het stuck, want Iesus pijnen
Zijn medecijnen, En ons zielen groot gheluck.

HEer Iesus sterft aen 't Cruys,
Sijn Moeder heel confuys,
Vol droefheyt ende rouw, Staet dese soete Vrouw
Ghy hebt hier de schult voldaen,
Laet ons niet verloren gaen, Stelt dogh het klagen
Ten iongsten dage // Laet ons by u schaepen staen.

[p. 7]

De vyf glorieuse misterien

SIet hier Godts groote kracht,
Gaet boven duyvels macht,
Verrijst hier glorieus, En g'heel Mysterieus,
O alder-hooghsten medecijn,
Laet ons sien u soet aenschijn // gy zijt ghepresen,
Wilt ons genesen, van 't serpents doodelijck fenijn.

VEertigh daghen naer u Doodt,
Hebt ghy gespijst met broot, u Vrinden alle gaer
Tot een waer-teecken klaer,
Dat ghy waert verresen goet,
Daerom hebt ghy ons gevoet, ghy zijt ghevaren,
't Zijn blijde maeren, Rechte naer den Hemel soet.

GHy zijt in s'Hemels Landt,
Aen s'Vaders rechter handt,
De gaef des Heyligh Gheest,
Die daelt op ons voor eerst,
Doen sagh men alderhande tael,
Vloeyen uyt des hemels zael, stort ons dogh inne
Die soete minne // Sy vernieuwe 't altemael.

IEsus van herten bly, Haelt daer sijn moeder by
Met honing soet gelaet, vervult was haere maet
Den Hemel zijt ghy in ghegaen,
Wy sullen ons ooghen slaen, Op 's Hemels baene
Om in te gaene, wilt ons arme Ziel ontfaen.

MAria vol van min, Des Hemels Coningin
Ghy hebt het schoonste lodt,
In d'Hemelen naest Godt,
Van uw' Soon ghekroont vol deught,
Troost ons dan, want ghy vermeught,
Dat wy naer 't lijden, Ons eens verblijden,
Hier naer in des Hemels vreught.