Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter– AuteursrechtvrijStemme, van den Gouverneur van Zeelandt, &c.Wilt dit aenhooren kleyn en groot,
Menschen wilt over-dencken,
De ure van uw' Doodt,
Die 't leven heeft ontfaen,
Moeten eens sterven gaen,
De doodt al onderstaen.
Keysers, Coninghen groot van staet,
Den Paus en Cardinaelen,
Bisschop, Apten, Prela[et]
Princen en Graven rijck,
Moeten in stof en slijck,
Vergaen alle ghelijck.
Waer is soo menigh Legher-schaer,
Keysers, Coningen, Princen,
Die over duysent jaer,
Brochten soo menigh heldt,
Seer dapperlijck te vel[t]
Sijn al ter neer ghevelt.
| |
[pagina 65]
| |
Mathusalem heeft langh gheleeft,
Ontrent de duysent jaeren,
Wat heeft daer aen gecleeft
De doodt seer wreed en straf,
Maeyd' hem het leven af,
Js langen tijdt in 't graf.
Hector, Julius Cesar oock,
En David seer kloeckmoedigh,
Zijn vergaen als den roock
De doodt niemant en swicht,
Met haer seyssen en schicht,
Maeyt 't leven af seer licht.
Hercules, Samsons krachten groot,
Hebben oock moeten buyghen,
Al voor de vreede doodt,
Absolons schoonigheyt,
En Salomons Wijsheyt,
Js oock in 't graf gheleydt.
Alexander dien grooten Heer,
Die de wereldt ded' beven,
En is hier oock niet meer,
Sijn Scepter, Staf en Croon,
En Keyserlijcken Troon,
Moest hy verlaeten schoon.
Aristoteles is vergaen,
Met ander Philosophen,
Die hier niet by en staen,
De doodt niemant en spaert,
Maer ieder een beswaert,
Doet rotten in der aerdt.
Sy komt als een dief in den nacht,
Beneemt den mensch het leven,
Als mense minst verwacht,
Sy maeyt ons af als gras,
Als elck in vreughden was
Ghesont en wel te pas.
Menschen maeckt u van sonden quijt,
Eer dat ghy wordt bedroghen,
Want g'hebt hier korten tijdt,
Leght af u sondigh quaet,
Stelt u in goeden staet
Eer dat het is te laet.
Wel is de doodt dan steke blent,
Dat sy hier op de werelt,
Schatten noch goedt en kent
Daer en baet gelt noch goet,
Hoe rijck, hoe kloeck van moet,
De doodt 't al sterven doet.
Menschen hier dient wel op ghepast,
Houdt doch de doodt voor oogen,
Eer sy u oock verrast,
Dient Godt vol waere deught,
Op dat ghy hier naer meught,
Ghenieten s' Hemels vreught.
|
|