Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

Een nieuw Geestelijck Liedeken op het t[y]delijck en verganckelijck werelts goedt het welck den mensch soo verbindt.

Op de wijse: Lest doen ick in myn slapen w[as].

Ach menschen blijft een weynigh staen,
Hoort wat ick singhen gaen,
Hoe 't ghelt ons komt verblenden
Jn groote ellenden,
Doet ons ziel vergaen,
Want by daghen ende oeck by nachten,
Naer ghelt en goedt altijdt komen te trachten,
Ons ooghen zijn verblindt door 's werelts ydelheyt
Wy zijn eer tot het quaedt als tot de deught bereyt
Elck tracht naer macht en staeten,
'T welck men hier moet al laten,
Als ons de graeghe doodt,
Eens leght in d' aerde bloot.

Veel trachten naer tijdelijck goedt,
En leven wreck en vroet,
't Welck als men komt te sterven,
En 't leven derven,
Hier al blijven moet,
Elck een tracht rijck te zijn en hoogh verheven
't Welck als men sterven moet ons niet sal gheven
O dwaese menschen laet af al die sottigheyt,
En als gy trachten wilt naer u Saligheyt,
Wilt voor uw' ziele sorghen,
Misschien g' hebt gheenen morghen,

[p. 31]

 

En zy s'u Godt verleent,

 

Sondigh leven beweent.

 

 

 

Stelt op Godt den Heere uw' hoop,

 

Hy gheeft u goeden koop,

 

Sijn Hemel-rijck verheven,

 

[H]y sal 't u gheven,

 

Vervolght sijnen loop,

 

[H]oudt sijn ghebodt en doet veel goede wercken

 

[H]y sal u hier en oock hier naer verstercken

 

Laet af uw' ydelheyt, bedrogh en s' werelts pracht,

 

Waer med' men Godt vertorent en veracht,

 

[A]enveerdt vrijwilligh lijden,

 

Wilt gh' eens met Godt verblijden

 

Doet op de wereldt deught,

 

Soo veel ghy kont oft meught.

 

 

 

Ghedenckt den snel-vlieghenden tijdt,

 

Maeckt u van sonden quijt,

 

Peyst eeuwigh t' is soo langhe,

 

Het maeckt ons banghe,

 

Jn den lesten strijdt,

 

['k] Bid u en steunt u noyt op uw' lanck leven

 

Wie weet oft Godt den tijdt u eens sal gheven

 

Om te komen tot een groote ouderdom,

 

Draeght op uw' vrome leden oock niet uwen roem

 

De doodt kan sulcke sotten,

 

Jn korten tijdt doen rotten,

 

Daerom mensch voor u siet,

 

Eer ghy komt in 't verdriet.

 

 

 

Wilt ghy hier naermaels troost ontfaen,

 

Doet als Godt heeft ghedaen,

 

Verfoeyt des wereldts prachten,

 

Stelt uw' gedachten,

 

Om eens troost t' ontfaen,

 

Aenbidt dogh Jesus al met goede zeden,

 

Versmaedt altijdt des werelts ydelheden,

 

Peyst dickwils menschen op langhe Eeuwigheyt

 

Want eeuwigh, eeuwigh, eeuwigh t' is soo langhe tijdt

 

Wilt dickwils over-peysen,

 

Dat gh'eens naer 't graf moet reysen,

 

Doet deught, ghy sult ghelijck,

 

Ghenieten t' Hemel-rijck.