Tot de Berispers van desen Boeck.
'k Wil myn Werck te voorschyn bringhen,
Om te lesen en te singhen,
In d'handen van groot en kleen,
Werdt dit Boecxken haest ghemeen;
't Moet den vierden Druck nu wesen,
Die het singhen oft wel lesen,
Wilt 't verbeteren goed' Lien.
Al die hier in fauten sien,
't Boeckxken is hier in 't gheheelen,
Het bestaet maer in twee Deelen,
Gheestelijck en Weirelijck,
Acht of neghen Bladers dick,
'k Liet het Drucken in Duynkercken,
Daer m'in Druck kan gheestigh wercken,
Doch vindt ghy daer fauten in
Alle Menschen konnen missen,
Soo u-Lieden wel kont gissen,
'k Heb ghetracht met goedt fatsoen,
Aen de Jonckheyt te voldoen,
Ieder een wit vonnis strycken,
M'heeft dit over langh sien blijcken,
Namentlijck die 't minst beseft,
Dien is 't die het hartste treft:
Ick en weet geen ander reden,
Teghen al die quaede zeden,
Als dat m'uyt een vroom ghemoet,
In alle dingh' zijn beste doet:
'k Wil al de Berispers laeten,
Wiens quaed'tongh altydt wil praeten,
Segghen wat men segghen kan,
Jonghmans, Dochters, Vrouw oft Man,
'k Wil myn Wercken laeten blijven,
En hier van niet voorder schrijven,
Wilt myn Boeck in danck ontfaen,
En eens wel door-lesen gaen.
|
|