Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 196]
| |
1En̄ hier om, die een goed mensche werden wilt, hi moet 2hem selven proeven en̄ merken met goeder bescedenheit van 3dier tijt dat hi sonde doen mochteGa naar voetnoot(1). En̄ van dier tijt moet 4hi hem purgeren na ordinancie en̄ maniere der heyligher 5Kerken. 6Dat ander punt dat een goet mensche maect, is dat hi ghe- 7hoirsam moet sijn in allen dinghen Gode en̄ der heyligher 8Kerken en̄ sijnre eyghen besceydenheitGa naar voetnoot(2). En̄ desen drien 9moet hi ghelijc ghehoirsam sijn: soo leeft hi sonder twifel 10en̄ sorghe, en̄ hi blijft altijt onberispt van binnen in allen 11sinen werken. 12Dat derde punt dat enen yegheliken goeden mensche toebe- 13hoirt, dat is, dat hi principaliken Gods ere meynen sal in allen 14sinen werken. Mer eest alsoe dat hi, overmits onleden en̄ 15menichfoudicheit sijnre werken, altoes Gode voir oghen 16niet en hevet: ten alre minsten moet in hem staen, dat hi 17meyne en̄ beghere te leven naden liefsten wille Gods. Siet, 18dese ·iij· punten aldus beseten maken enen goeden mensche. 19En̄ soe wien dat enich punt ghebrect van desen drien, die en 20is niet goet noch inder gracien Gods; mer soe wanneer dat 21enich mensche dese ·iij· punten in sijn herte begrijpt te vol- 22bringhen, hoe quaet hi te voren gheweest heeft, inden selven 23oghenblic wert hi goet, en̄ is Gode onfanckelike, en̄ vol der 24gracien Gods. |
|