Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 137]
| |
Van den weseliken ontmoete Gods in bloter naturen, dat sonder middel is. C. LVII.1Nu verstaet en̄ merct met erenste, die enicheit ons 2gheestsGa naar voetnoot(1) houdet hare in ·ij· manieren, dat is weselic ende 3werkelicGa naar voetnoot(2). Ghi selt weten dat de gheest, na weseliken 4sineGa naar voetnoot(3), onfeet die toecomst Christi in bloter naturen sonder 5middel en̄ sonder onderlaetGa naar voetnoot(4). Want dat wesen en̄ dat leven 6dat wi in Gode sijn, in onsen ewighen beelde, ende dat wi 7in ons selven hebben na weseliken sine, dat es sonder mid- 8del en̄ onghescedenGa naar voetnoot(5). En̄ hier omme onfeet die gheest, 9na sinen ynnichsten hoechsten deele in bloter naturen, in- 10druc sijns ewichs beelds en̄ godliker claerheit sonder onder- 11laet, en̄ es ene ewighe woninghe Gods, die God besit met 12ewighen insineGa naar voetnoot(6), en̄ die hi altoes visiteert met nuwer toe- 13comst, en̄ met nuwen inschine nuwer claerheit sire ewigher 14gheboert. Want daer hi comt, daer is hi; en̄ daer hi is, 15daer comt hy. En̄ daer hi noyt en was, daer en comt hi 16nemmermeer, want in hem en is toeval noch wandelbaerheit. 17En̄ al dat, daer hi in is, dat is in hem, want hi en comt 18buten hem selven niet. En̄ hier om besit die gheest weselike 19Gode in bloter naturen, en̄ God den gheest; want hi leeft 20in Gode en̄ God in hem. En̄ hi is hebbelic, na sinen hoech- | |
[pagina 138]
| |
1sten deele, die claerheit Gods te onfane sonder middel, en̄ 2al dat God gheleysten machGa naar voetnoot(1). En̄ overmits claerheit sijns 3ewichs beelts, dat weselic en̄ persoenlic in hem licht, ont- 4sinct die gheest hem selven, naden hoechsten deele sijnre 5levendicheit, in dat godlike wesenGa naar voetnoot(2), en̄ besit daer blijflikeGa naar voetnoot(3) 6sine ewighe salicheit, ende vloyt weder ute met allen crea- 7turen, overmits die ewighe gheboirte des Soens, en̄ wert 8gheset in sijn ghescapen wesenGa naar voetnoot(4), overmits vrien wille der 9heyligher Drievoldicheit. En̄ hier steet hi ghelijc den beelde 10der hogher Drieheit ende eenheit, daer hi toe ghemaect 11esGa naar voetnoot(5). En̄ na sire ghescapenheit es hi lidendeGa naar voetnoot(6) den indruc 12sijns ewichs beelds sonder onderlaet, rechte als die onbe- 13smette spieghel, daer alle weghe dat beelde in blivet, ende 14sonder onderlaet dat bekennisse met nuwen aensiene in 15vernuwet in nuwer claerheitGa naar voetnoot(7). Dese weselike enicheit ons 16gheests met Gode, die en besteet op hare selven niet, maer 17si blivet in Gode, en̄ si vlietet ute Gode, en̄ si hanghet in 18Gode, en̄ si keret weder in Gode alse in hare ewighe sake. En̄ 19si en sciet nie van Gode, noch nemmermeer en doet na deser 20wijsGa naar voetnoot(8); want dese enicheit es in ons van bloter naturen: 21en̄ sciede de nature van Gode, si viele in een pure niet. En̄ 22dese enicheit is boven tijt ende stat, en̄ werct altoes sonder | |
[pagina 139]
| |
1onderlaet na die wise Gods: sonder allene indrue haers 2ewichs beelds ontfeetse lidende alse dat Gode ghelijc es, en̄ 3creaturen in hem selvenGa naar voetnoot(1). Dit is die edelheit die wi hebben 4van naturen in die weselike enicheit ons gheests, daer hi 5natuerlike verenicht es met Gode. Dit en maect ons heylich 6noch salich; want dit hebben alle menschen in hen, goede 7en̄ quade; maer dit is wel die ierste sake alre heylicheit en̄ 8alre salicheit. En̄ dit es dat ontmoet en̄ die vereninghe Gods 9en̄ ons gheests in bloter naturen. |
|